Μια πόλη ανοικτό Μουσείο

Ο Δημήτρης Προβατάς στο Ελεύθερο Βήμα του Κερκυραϊκού Βήματος τις 25/07/08 περιγράφει το όραμα του για την πόλη της Κέρκυρας, η οποία είναι άξια προσοχής.

Ο Δήμος δίνει "καλά" παραδείγματα

Ελπίζω να είχατε καλές γιορτές και σας εύχομαι Καλή Χρονιά!! Εύχομαι αυτές τις γιορτές να μην είδατε πολλά αληθινά δέντρα στολισμένα. Αν και βάση της Ελληνικής Παράδοσης, στολίζουμε Καϊκάκια προς τιμήν των Ελλήνων Ναυτικών και της Ιστορίας μας ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΕΝΔΡΑ. Στην Παλιά Πόλη, στην πλατεία Σαρόκου και σε αρκετούς δήμους στην Κέρκυρα χρησιμοποιήθηκαν αληθινά δέντρα, πράγμα που λύπησε πάρα πολύ κόσμο..........

Παραθέτω ένα κείμενο διαμαρτυρίας ενός γνωστού επιχειρηματία στην Παλιά Πόλη της Κέρκυρας.

Όχι στα κομμένα δέντρα

Προς τον Δήμο Κερκυραίων, υπόψη Δημάρχου κ. Μικάλεφ

Το έθιμο του στολίσματος Χριστουγεννιάτικου δένδρου με αληθινά δένδρα, είναι μια συνήθεια που τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι συνειδητοποιημένοι άνθρωποι σταματούν να εφαρμόζουν. Τα πλαστικά δένδρα κοστίζουν λίγο περισσότερο από τα φυσικά, αλλά κρατάνε πολλά χρόνια και χωρίς αμφιβολία δίνουν την λύση στο ζήτημα της κοπής των Ελάτων, Κυπαρισσιών και στην περίπτωση της Κέρκυρας και στην κοπή των Κέδρων από τους υγροβιότοπους που επίσης, ορισμένοι ασυνείδητοι χρησιμοποιούν κάθε χρόνο για να «στολίσουν» το σπίτι τους.Ο χαρακτηρισμός της Κέρκυρας σαν πόλη της Ουνέσκο, εκτός από τον σεβασμό στην διατήρηση του παραδοσιακού της χαρακτήρα από αρχιτεκτονικής άποψης, επιβάλλει τον σεβασμό και την ειρηνική συνύπαρξη του φυσικού περιβάλλοντος με το δομημένο διότι αυτό είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του παραδοσιακού χαρακτήρα της. Στην περίπτωση της Κέρκυρας, το φυσικό περιβάλλον αποτελείται κατά κύριο λόγο από δένδρα του δάσους, τα οποία δεν χρειάζονται κλάδεμα ούτε πότισμα γιατί είναι άγρια και ξέρουν να επιβιώνουν χωρίς καμιά φροντίδα. Τίποτα δεν δικαιολογεί το ανεξήγητο μίσος κάποιων προς τα δένδρα αυτά, το οποίο δείχνει να αποδέχεται και να συγκαλύπτει η ίδια η υπηρεσία πρασίνου. Κάποιοι, επωφελούνται από την ευκαιρία αυτή για να αποκτήσουν αρκετή ξυλεία για το τζάκι τους, όπως κάποιοι άλλοι επωφελούνται με το να δώσουν περισσότερη θέα στον χώρο τους και για να κάνουν πιο ορατή την ταμπέλα του καταστήματός τους. Όλα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η υπηρεσία πρασίνου επηρεάζεται από κάθε λογής μικροσυμφέροντα και πράττει αντίθετα με τον σκοπό ύπαρξή της, συντελώντας στην καταστροφή του Αστικού πρασίνου, την στιγμή που φτιάχτηκε για να το προστατέψει.
Η απαράδεκτη αυτή κοπή των δένδρων ήταν κάτι που δεν γινόταν καθόλου πριν την δημιουργία της υπηρεσία αυτής. Από όταν δημιουργήθηκε η «Υπηρεσία Πρασίνου» οι πολίτες διαπιστώνουν την διαρκή αφαίρεση των δένδρων αυτών, αλλά και την παντελή αδιαφορία των υπηρεσιών να εφαρμόσουν την νομιμότητα. Κανείς δεν δίνει σημασία στα πολλά παράπονά τους. Επίσης, το συνεχές καταστρεπτικό κλάδεμά, αντιστοιχεί σε εξόντωσή τους. Η υπηρεσία πρασίνου προσπαθεί να χαμηλώσει το ύψος των δένδρων της πόλης, πράγμα το οποίο, από γεωπονικής άποψης είναι απαράδεκτο και καταστρεπτικό, ιδίως για τα μεγάλα, παλιά δένδρα που (πολύ σωστά) δεν κλαδεύτηκαν ποτέ στο παρελθόν. Η μετονομασία της «υπηρεσίας πρασίνου» σε «Υπηρεσία Καταστροφής Πρασίνου», είναι κάτι που προτάθηκε από τις οικολογικές οργανώσεις και συμφωνούμε απόλυτα.
Μας κάνει εντύπωση το πόσο εύκολα ο Δήμος κερκυραίων καλλιεργεί δένδρα με σκοπό να τα κόψει για να τα στολίσει, ενώ παραμελεί τελείως το να ξαναφυτέψει όσα δένδρα έχουν αφαιρεθεί παράνομα από πολλά σημεία της πόλης της Κέρκυρας, τα τελευταία χρόνια. Αρκεί να κάνει κανείς μια βόλτα από τα ανάκτορα μέχρι την Γαρίτσα για να διαπιστώσει τον μεγάλο αριθμό δένδρων που λείπουν, ο οποίος αυξάνεται συνεχώς, χωρίς η υπηρεσία πρασίνου να έχει κάνει καμία ενέργεια για την αντικατάστασή τους. Από τις Οικολογικές Οργανώσεις, δε, μαθαίνουμε ότι πολλά από αυτά ξεράθηκαν διότι κάποιοι ασυνείδητοι, τα πότισαν με ζιζανιοκτόνα και διάφορα άλλα δηλητήρια, ώστε να ξεραθούν. Γιατί η υπηρεσία καταστροφής πρασίνου δεν παραπονέθηκε ποτέ για όλα αυτά τα «τραγικά» για τον τομέα που δραστηριοποιείται; Μήπως γιατί συνεργεί και η ίδια στο σταδιακό κόψιμο και την εξαφάνισή τους;Ζητάμε από τον Δήμο Κερκυραίων:
Να απαγορεύσει στην υπηρεσία πρασίνου να κλαδεύει (έστω και λίγο) τα δένδρα της Κέρκυρας σαν πόλης της Ουνέσκο.
Να σταματήσει το στόλισμα αληθινών δένδρων και να αναγκάσει την υπηρεσία πρασίνου να καλλιεργεί δένδρα με σκοπό το φύτεμά τους για να μεγαλώσουν και να ζήσουν και όχι την κοπή τους. Σε ποιον συνειδητοποιημένο πολίτη, της εποχής του φαινομένου του θερμοκηπίου, αρέσει να βλέπει δένδρα να υποφέρουν καθώς σιγοξεραίνονται και μάλιστα για...«εορταστικούς» λόγους; (!)
Να υποχρεώσει την υπηρεσία πρασίνου να φυτέψει τουλάχιστον δύο καινούργια δένδρα για κάθε δένδρο που αφαιρέθηκε. Τα καινούργια θα πρέπει να είναι δένδρα του δάσους όπως ήταν αυτά που αφαιρέθηκαν. Σε καμία περίπτωση πρέπει να φυτευτούν «υβρίδια» ή και άλλα είδη που θυμίζουν μεταλλαγμένα δένδρα και που δεν έχουν σχέση με τον παραδοσιακό χαρακτήρα της «επιβλητικής», πανέμορφης άγριας βλάστησης του «καταπράσινου» νησιού μας, από την οποία αποτελείται και το Αστικό πράσινο του Δήμου Κερκυραίων.
Τέλος ζητούμε να αφαιρεθεί αμέσως το ελατοειδές υβρίδιο (ελπίζουμε να μη είναι μεταλλαγμένο) το οποίο φυτέψατε ακριβώς μπροστά στο κατάστημά μας. Για Τέταρτη συνεχή χρονιά, φυτεύετε ένα τέτοιο δένδρο μπροστά στο κατάστημά μας, παρά τις αντιρρήσεις και τις έντονες διαμαρτυρίες τις δικές μας αλλά άλλων καταστηματαρχών της γύρω περιοχής). Αναρωτιόμαστε, δε την σκοπιμότητα αυτής της πράξης σας, όταν παλαιότερα το δένδρο τοποθετούνταν κοντά στην Τράπεζα και πίσω από το περίπτερο, ενώ από όταν άνοιξε το Biocafe, το βάζετε ακριβώς μπροστά του. Η πράξη σας αυτή προκαλεί δυσφήμιση στην επιχείρησή μας, καθώς διάφοροι πολίτες στα τοπικά ραδιόφωνα διαμαρτύρονται για το «πως επιτρέπεται κάτι τέτοιο», στην εποχή του φαινομένου του θερμοκηπίου και μάλιστα μπροστά από ένα «οικολογικό καφέ - σνάκ», όπως το δικό μας.
Τα κομμένα δένδρα μας έλειπαν; Αυτό που διαπιστώνουμε ότι λείπει τελείως από την παλιά πόλη είναι ΟΙ ΜΠΛΕ ΚΑΔΟΙ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ. Πως και δεν τους σκεφτήκατε καθόλου, τόσα χρόνια; Αυτή είναι η «επιτυχία στην ανακύκλωση» την οποία ανακοινώσατε;
Αντί να τοποθετήσουν κάδους ανακύκλωσης στο ιστορικό κέντρο της πόλης της Ουνέσκο, κόβουν δένδρα και τα τοποθετούν, μάλιστα «μπροστά από το οικολογικό», (όπως αναφέρουν οι πολίτες στα ραδιόφωνα).
Το BioCafe ήταν η πρώτη επιχείρηση υγειονομικού ενδιαφέροντος στην Ελλάδα που ξεκίνησε πριν τέσσερα χρόνια να κάνει πλήρη ανακύκλωση με πλήρη κομποστοποίηση των οργανικών αποβλήτων της (τα οποία αντιστοιχούν στο 80% του συνόλου των σκουπιδιών της) και ακόμη μέχρι και σήμερα ο δήμος όχι μόνον δεν μας βοηθάει (παντελής έλλειψη κάδων ανακύκλωσης στο ιστορικό κέντρο της πόλης της Ουνέσκο), αλλά φροντίζει όσο μπορεί να δυσφημίζει την επιχείρησή μας, τοποθετώντας φρεσκοκομμένα δένδρα ακριβώς μπροστά μας και τα αφήνει εκεί να «βασανίζονται» σε κοινή θέα, καθώς ξεραίνονται σιγά, σιγά.
Αν αυτές είναι οι οικολογικές ευαισθησίες του Δήμου Κερκυραίων, εμείς δεν συμφωνούμε και θα συνεχίσουμε την τακτική που εφαρμόζουμε για τον σεβασμό στο περιβάλλον και τον Ιερό θεσμό της ανακύκλωσης.
Με εκτίμηση,

Για το Biocafe,

Δημήτρης Φαναριώτης

Θεοφάνης Μπόγδος

Piero de la Fransesca

Do you know if Corfu has similar pieces of Art that can affect the implementation of profofesional tourist branding of Corfu.

(The exhibition of works by Piero della Francesca and the Italian courts, running until 22 July 2007 at Arezzo, Sansepolcro and Montecchi, is an enthralling journey that accompanies visitors among the courts of the Renaissance through the eyes and art of the maestro.)

Άρθρο του Νίκου Δήμου

ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΟΥ η λέξη παράδεισος σημαίνει ένα πράγμα: Πασχαλινή Κέρκυρα.

Φαντάζομαι τον παράδεισό μου, σαν παράδεισο των αισθήσεων. Και σ' όλο τον κόσμο, μόνο σ' έναν τόπο, μόνο μία στιγμή το χρόνο, φτάνουν όλες οι αισθήσεις ταυτόχρονα στην κορύφωσή τους.Μεγάλο Σάββατο πρωί, ώρα εννέα, στη Σπιανάδα.Η πρώτη ευτυχία έρχεται από την αίσθηση του χώρου. Τι ηδονή για την ψυχή, που έχει χάσει τα μέτρα της ανάμεσα στο συμπιεσμένο και στο απεριόριστο! Εδώ ο χώρος λειτουργεί, αναπνέει. Έχει την άνεση, το ρυθμό και τα όρια που περιμένεις. Αισθάνεσαι τοποθετημένος στις ανθρώπινες συντεταγμένες σου - στις σωστές σου αναλογίες. Τίποτα δε σε πιέζει, όλα γύρω σου σεστηρίζουν, σε πλαισιώνουν. Esplanade, Σπιανάδα. Εδώ η λέξη πλατεία, βρίσκει το πρώτο της νόημα.Η δεύτερη ευτυχία είναι η όραση.Βλέπεις το κερκυραϊκό φως γλυκό, μελένιο, να χαϊδεύει τις προσόψεις των σπιτιών του Λιστόν. (Α! οι προσόψεις της Κέρκυρας: πίνακες τέχνης και φύσης - όπου τα χρώματα και η υγρασία παίζουν μόνο με τόνους και ημιτόνια). Βλέπεις τον καταγάλανο ουρανό (πάντα είναι γαλανός ο ουρανός το Μεγάλο Σάββατο στην Κέρκυρα - ο Αγιος φροντίζει γι' αυτό), μέσα από τα πορφυρά λουλούδια του δέντρου του Ιούδα. Σε λίγο θα δεις τα χρυσά, τα γαλάζια και τα κόκκινα της λιτανείας.Πανηγύρι έχει η όσφρηση. Όλη η Κέρκυρα ένας κήπος. Ευωδιάζει τόσο έντονα, που ώρες - ώρες σε ζαλίζει. Πνοές-πνοές έρχονται σαν μικρά κύματα οι μυρωδιές - κάθελουλούδι, κάθε δέντρο, κάθε πλαγιά και κάθε χωριό της Κέρκυρας σου στέλνει το δικό του μήνυμα.Όλα όμως θα τα δέσει η ακοή, μόλις από μακριά ακουστούν οι ήχοι της μεγάλης λιτανείας. Το Μέγα Σάββατο οι Κερκυραίοι περπατάνε τον Άγιο τους. Με φιλαρμονική και στολές. Με σεβασμό και έξαρση. Με μουσική.Μουσική στην Κέρκυρα - που έχει περισσότερες φιλαρμονικές από κινηματογράφους. (Ένας ορισμός του πολιτισμού; Όταν οι ασκούντες την τέχνη ξεπερνάνε τους ακροατές;) Δεν θα ξεχάσω ποτέ κάποιο πρώτο πρωινό ξύπνημα σ' ένα παλιό, πανύψηλο ξενοδοχείο της Σπιανάδας, όταν από κάθε παράθυρο ακουγόταν και άλλη μπάντα.Στην Κέρκυρα η μουσική δεν είναι απλός ήχος. Γίνεται περιβάλλον. Γίνεται ζωή. Γίνεται - τελικά - οι ακροατές της. Το κοινό δενείναι δέκτης αλλά τμήμα του έργου.Κάποτε αυτό θα το πούνε "χάππενινγκ".Υπάρχει ένα μουσικό κομμάτι που ακούγεται μόνο στην Κέρκυρα, μόνο στη λιτανεία. Ένα κομμάτι μελωδικό σαν τους κήπους της Κέρκυρας, λυπημένο σαν την εβδομάδα των Παθών, λυρικό σαν το ασημένιο φως των ελαιώνων, ρυθμικό σαν το κύμα της θάλασσας. Πένθιμο εμβατήριο από τον "Άμλετ" του Franco Faccio. Οι Κερκυραίοι το λένε απλά "ο Αμλέτος".Όταν λοιπόν ανυψωθεί ο Αμλέτος σαν λυγμός και σαν έκσταση πάνω από τις κοκκινόχρυσες στολές της Παλαιάς Φιλαρμονικής, η αίσθηση δεν αντέχεται. Η ζωή τεντώνει τόσο μέσα σου, που νομίζεις πως θα σπάσεις από ευτυχία. Σαν πόνος και σαν βάλσαμο ο Αμλέτος κυματίζει πάνω από την πλατεία κι εσύ γεύεσαι τον παράδεισο σ' αυτή τηΓη.Δεκατρείς φορές έχω ακούσει τον Αμλέτο στη Σπιανάδα και κάθε φορά νομίζω πως η καρδιά μου θα σταματήσει (και ίσως εύχομαι να σταματήσει έτσι!). Αψηφώ την εορταστική ταλαιπωρία, την τουριστική πολυκοσμία, τη βαρβαρότητα των ορεσίβιων (δίπλα στους Επτανήσιους, όλοι εμείς είμαστε αρκούδες). Ό,τι και να γίνεται γύρω, ο Άγιος και ο Αμλέτος νικάνε - και το θαύμα λειτουργεί κάθε Μεγάλο Σάββατο στη Σπιανάδα.Α, Κέρκυρα-Κέρκυρα, που δεν γνώρισες την τυραννία του Τούρκου και την κακομοιριά του πεύκου. (Το δέντρο-ραγιάς, άμορφο και άσκημο). Πού μαζί με τ' αδέρφια σου νησιά σώζετε το όνομα της ποίησης και της μουσικής στην Ελλάδα.Κι αν τύχει να είμαι μακριά, όπου κι αν βρεθώ, όταν έρθει Μεγάλο Σάββατο τραγουδάω μέσα μου τον Αμλέτο. Κλείνωτα μάτια και για ένα δευτερόλεπτο το θαύμα συντελείται πάλι.Ο παλιός Αμλέτος, ο σκοτεινός πρίγκιπας της αμφιθυμίας, πνίγηκε στο φως, τη μελωδία και τη μυρωδιά της άνοιξης. Αμφιβολία καμιά: "γλυκιά η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα".Ο παράδεισός μου: Φως, ανθισμένη Σπιανάδα και η Παλαιά Φιλαρμονική να παίζει, να παίζει, να παίζει τον Αμλέτο.......

Tο κείμενο γράφτηκε το 1980.

Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα!

(απο την Βάσια Παπαδοπούλου, στο ένθετο των εκδόσεων ΠΑΤΑΚΗ για την Κέρκυρα - Συγχαρητήρια Βάσια!)

Μια διαφορετική άποψη

(προσωπικό άρθρο από το Blog του Νίκου Παργινού, 22/09/06)

Η τριήμερη φαρσοκωμωδία της UNESCO

Μπορεί το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. μας να χρεοκόπησε αλλά από παραστάσεις και θέατρα σκιών, δόξα σοι ο Θεός, καλά τα πάμε. Τρανό παράδειγμα η φαρσοκωμωδία που παρακολουθήσαμε μπροστά και πίσω από τις κάμερες από τα «μπουμπούκια» της πολιτικής ζωής του τόπου για την ένταξη της Κέρκυρας στα μουσεία πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Υποδείξεις, συμβουλές, κατ’ οίκον επισκέψεις και σκηνοθετικές παρεμβάσεις εν όψει της επίσκεψης κάποιας υπεύθυνης που κρατά τις τύχες της Κέρκυρας στα χέρια της. Έλεος!Έστω κι αργά, οι βουλευτές και οι τοπικοί άρχοντές μας κατάλαβαν το μέγεθος της ανυπαρξίας και της ανικανότητάς τους κι έσπευσαν να προσκαλέσουν τις μεγάλες δυνάμεις για να περισώσουν αυτά που δεν μπορούν να προστατεύσουν χρόνια ολόκληρα τώρα.Η πολιτιστική μας κληρονομιά φαίνεται πως για να διαφυλαχθεί και να αξιοποιηθεί θέλει τον μπαμπούλα της. Αυτό είναι το συμπέρασμα που βγαίνει από όλη αυτήν την προσπάθεια των «δικών μας» ανθρώπων να μας πείσουν για την ανεπάρκειά τους.Πότε και ποιος από όλους αυτούς που διατυμπανίζουν πως πρέπει να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να αναγνωριστούμε ως μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO έκανε πραγματικά κάτι για να μας πείσει πως πονάει για τούτον τον τόπο; Για ποια πολιτιστική κληρονομιά τελικά μιλάμε; Για ποιον πολιτισμό, για ποια αξιοπρέπεια; Μα καλά, πού ζούνε ετούτοι οι απίστευτοι πολιτικοί σκηνοθέτες; Στην Κέρκυρα ή στο Χόλιγουντ της Βουλής; Πλαστικές καρέκλες και τραπεζάκια, αναρχία και δυσοσμία από τα σκουπίδια, ανεξέλεγκτες εμπορικές καταστάσεις που κανείς ποτέ δεν φρόντισε να συμμαζέψει, διαφημιστικές ομπρέλες και κλιματιστικά σε μνημεία, αδιαφορία και ερημιά, πεζόδρομοι που μόνο πεζοί δεν κυκλοφορούν, ηχορύπανση και αφισορύπανση, αδέσποτοι σκύλοι που δαγκώνουν, «μαύρη» αγορά οπτικοακουστικού υλικού, κυκλοφοριακό και έλλειψη υποδομών, ιστορικό κέντρο χωρίς αρχή και τέλος. Για ποιο μνημείο μας μιλούν έτσι όπως το κατάντησαν; Ποιες ενέργειες έκαναν τόσα χρόνια για να το διαφυλάξουν; Ποια κίνητρα έδωσαν; Πόσα μέτρα πήραν; Πόσο πολύ προσπάθησαν να αλλάξουν τη νοοτροπία και τη συμπεριφορά μας; Σε ένα κράτος που δεν πάσχει από νόμους αλλά από την εφαρμογή τους στην πράξη, ποια αρχαιολογία, ποια πολεοδομία, ποια υπηρεσία περιβάλλοντος επιλήφθηκε ουσιαστικά για να περισώσει την κληρονομιά μας; Ποια δημοτική αρχή και πότε σχεδίασε με όραμα και προοπτική κάτι γι’ αυτήν την πόλη; Ποιοι βουλευτές ενήργησαν πέρα από τα στενά κομματικά πλαίσια και τις πελατειακές τους σχέσεις;Όλα μα όλα είναι εναντίον μας. Ακόμα κι εμείς οι ίδιοι. Εμείς που ποτέ δε σεβαστήκαμε την πόλη που ζούμε. Τον διπλανό μας, τον ίδιο μας τον εαυτό. Την κληρονομιά του πατέρα μας. Περισσότερο όμως υπεύθυνοι για όλα είναι ετούτοι οι σκηνοθέτες και οι δημιουργοί ετούτης της φαρσοκωμωδίας.Αν με ρωτάτε, δεν αξίζουμε τέτοια τιμή από την UNESCO. Και δεν την αξίζουμε όχι γιατί η Κέρκυρα δεν το αξίζει, αλλά γιατί οι Κερκυραίοι δεν το αξίζουμε. Πολίτες και πολιτικοί. Προπάντων οι πολιτικοί. Μόνο αυτούς μπορούμε να εντάξουμε με ευκολία στο χρονοντούλαπο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς ως μνημεία που αξίζουν την ίδια πολυετή «φροντίδα» και «περιποίηση» που γεύεται η πόλη μας . Ας το κάνουμε επιτέλους κι ας μην τους διαφυλάττουμε ως κόρη οφθαλμού. Τους αξίζει.

(for more info visit http://nikosparginos.blogspot.com/)

Κάλεσμα πολίτη για την ανάληψη πρωτοβουλιών

(Μέρος του άρθρου του ΠΑΟΛΟ ΜΕΛΙΣΑΝΟ από το www.ecocorfu.gr )

Η παλιά πόλη που ήταν η μεγάλη περηφάνια για τον κάθε Κερκυραίο έχει εγκαταλειφθεί τελείως. Η « Αρχόντισσα του Ιονίου» έχει χάσει την αίγλη της, έχει ξεπέσει προ πολλού και δεν είναι πια ο ιδανικός προορισμός διακοπών όπως στο παρελθόν. Η ποιότητα των τουριστών σήμερα το εξηγεί απολύτως. Αν επέστρεφαν οι Ενετοί θα μας έδιωχναν όλους…
Έχουν περάσει πολλές Δημοτικές Αρχές αλλά ΚΑΜΙΑ δεν είχε την αποφασιστικότητα, την βούληση και την ικανότητα να δώσει ένα τέλος στις απαράδεκτες εικόνες και στις κακές συνήθειες που περιγράφω. Γιατί; Για το πολιτικό κόστος ή για καθαρή αμέλεια; Εγώ πιστεύω και για τα δύο μαζί. ...................

Είναι χαρακτηριστική για την κατάσταση που επικρατεί στην πόλη μας, η εικόνα της πλατείας Δημαρχείου: το αίσχος δεν περιγράφεται (σπασμένα σκαλοπάτια, τοίχοι λερωμένοι με γραφίτη, φανοστάτες με σπασμένα τζάμια και λάμπες, αποθήκη καταστηματαρχών για καρέκλες, ομπρέλες, τραπέζια). ..................

Πρέπει να υπάρχει έλεγχος. Δεν μπορεί η Δημοτική Αρχή να γίνεται όμηρος των πολιτών. Είναι απαράδεκτο. Ναι στο διάλογο αλλά όταν υπάρχει παράβαση πρέπει να επιβάλλεται και να εισπράττεται αυστηρά το σχετικό πρόστιμο. Καμία ανοχή. Διαφορετικά τα πράγματα δεν θα αλλάξουν ποτέ γιατί ο πολίτης από μόνος του λόγω νοοτροπίας και παιδείας δεν συμμορφώνεται. Ελπίδες για βελτίωση της παρούσας κατάστασης δεν υπάρχουν εάν ο Δήμος δεν εφαρμόσει τον κανονισμό καθαριότητας.

(για όλο το άρθρο και φωτογραφίες επισκεφτήτε το Site του ΟΙΚΟΚΕΡΚΥΡΑ http://www.ecocorfu.gr/modules/smartsection/item.php?itemid=57 )