Υπόθεση UNESCO: Ώρα Ευθύνης

Η ένταξη του ιστορικού κέντρου και των δύο φρουρίων υπήρξε κοσμοϊστορικό γεγονός για την πόλη μας, για το νησί μας, για την χώρα μας. Ήταν απόφαση δικαίωσης για αυτό τον διαχρονικά σημαντικό τόπο με έντονα τα σημάδια της ιστορικής του σπουδαιότητας και της αισθητικής του μοναδικότητας.
Η πορεία προς την ένταξη ήταν αγωνιώδης και επίπονη και η τελική απόφαση συνδυάστηκε με την σαφή δέσμευση της χώρας μας για την δημιουργία του «φορέα διαχείρισης».  Έργο του θα ήταν ο συνολικός και σε βάθος σχεδιασμός, παρακολούθηση και έλεγχος του συνόλου των έργων και των παρεμβάσεων, που περιλαμβάνονται στο «Σχέδιο Διαχείρισης», που είχε ήδη συνταχθεί (πριν την απόφαση ένταξης) από τον Δήμο Κερκυραίων και το τοπικό παράρτημα ΤΕΕ. Μέσα στο Σχέδιο διαχείρισης, υπάρχουν αναλυτικά όλες οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν από τον τοπική κοινωνία και τους φορείς της πόλης, ώστε να καταλήξουμε σε συγκεκριμένες αποφάσεις που θα οδηγήσουν σε σταδιακή και δραστική βελτίωση τόσο των όρων ζωής μέσα στο μνημείο, όσο και της βέλτιστης αξιοποίησης τόσο του ιστορικού κέντρου, όσο και της ζώνης επιρροής του Μνημείου.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την προώθηση του Σχεδίου με τις 76 προβλεπόμενες δράσεις είναι η συγκρότηση των προβλεπομένων οργάνων: του  φορέα διαχείρισης και  της Επιτροπής Παρακολούθησης, που ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα, ευθύνη και υποχρέωση του Υπ. Πολιτισμού. Χωρίς όργανα αυτά κάθε δράση είναι αποσπασματική και ατελέσφορη. Έκφραση, λοιπόν του αναγκαίου και επιβαλλόμενου ενδιαφέροντος θα ήταν η συγκρότηση των οργάνων αυτών (Φορέα Διαχείρισης και της Επιτροπής Παρακολούθησης) αμέσως μετά την απόφαση ένταξης, δηλ. εδώ και τρία χρόνια.   
Έκτοτε, το Υπουργείο Πολιτισμού -πολιτική ηγεσία και υπηρεσιακοί παράγοντες-υπήρξε παραλήπτης πολλαπλών φακέλων εκκρεμοτήτων σχετικών με την υπόθεση της UNESCO, με αποστολέα τον Δήμο Κερκυραίων. 
Αντίθετα μέσα στην διετία, οργάνωσε και ανασύνταξε τις δυνάμεις του με στόχο να έχει ετοιμοπόλεμο επιτελείο και εκτελεστική δυνατότητα παρέμβασης σύμφωνα με το Σχέδιο διαχείρισης. Στο ΕΣΠΑ 2007-2013, υπέβαλε προτάσεις για το σύνολο σχεδόν των έργων που προβλέπονται από το Σχέδιο. Στο Επιχειρησιακό του Πρόγραμμα, οι δράσεις του Σχεδίου εντάχτηκαν όλες. Παρομοίως ο νέος Οργανισμός του Δήμου, προβλέπει όλα τα απαραίτητα διοικητικά , οργανωτικά και διαχειριστικά σχήματα που θα βοηθούσαν την υλοποίηση έργων, και το ίδιο έγινε με τις Δημοτικές Εταιρείες. Πήρε πιστοποίηση τεχνικής επάρκειας (ISO) για το Γραφείο παλιάς πόλης, το γραφείο Ανάπτυξης, την Τεχνική  του υπηρεσία, που εμπλέκονται στην υλοποίηση του Σχεδίου διαχείρισης. Προχώρησε σε διαδικασίες δημόσιας διαβούλευσης για πολλές ρυθμίσεις (νέος κανονισμός αστικής λειτουργίας, ρυθμίσεις κυκλοφορίας κλπ). Φυσικά, ο Δήμος αδυνατεί να υποκαταστήσει το Κράτος στην διαχείριση του Μνημείου της UNESCO.
Το ενδιαφέρον μας, το πάθος μας για την πρόοδο αυτής της πόλης, αυτού του τόπου δεν είναι τυπικό, γραφειοκρατικό αλλά βαθύ και ουσιαστικό. Γι’ αυτό δεν μπορούμε να «νίψουμε τας χείρας μας» ύστερα από αυτή την ξεκάθαρη απόδοση ευθυνών. Εμείς δεν επιθυμούμε να δείξουμε τον ένοχο, αδιαφορώντας για τα αρνητικά αποτελέσματα της ενοχής. Αντίθετα, κάνουμε έκκληση ευθύνης και σοβαρότητας μπροστά στην επικίνδυνη στασιμότητα της υπόθεσης UNESCO για την πόλη μας. Δεν υπάρχει χρόνος για άλλες ολιγωρίες. Δεν υπάρχει χώρος για προσωποκεντρικούς παραγοντισμούς και Μεσσιανισμούς. Αν κάποιοι σκέφτονται να χρησιμοποιήσουν τις καθυστερήσεις ως … «όπλο» κατά της παρούσας Δημοτικής Αρχής κάνουν μόνον επίδειξη μικροπολιτικής ευτέλειας. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, που χάνεται είναι σε βάρος της πόλης. Αυτό είναι πέρα για πέρα αυτονόητο και μόνον μικροπαραταξιακή τύφλωση αποδεικνύει.     
Η πρόσφατη περιπέτεια της Δρέσδης, που απεντάχθηκε από το κατάλογο των μνημείων αλλά και η σχεδόν βέβαιη αποτυχία της Κνωσού να ενταχθεί  λόγω της ανεξέλεγκτης αυθαίρετης δόμησης, που περιβάλλει το μνημείο, δείχνουν την τεράστια ευθύνη, που φέρουν πρόσωπα και φορείς, που κωλυσιεργούν προκλητικά για την πρώτη αναγκαία οργανωτική πράξη αυτής της υπόθεσης, δηλ. την δημιουργία της επιτροπής παρακολούθησης.
*****
Πριν από τις εκλογές μου απεστάλη σχέδιο φορέα διαχείρισης από τον τότε Υπουργό Δικαιοσύνης και Βουλευτή Κερκύρας κ. Νίκο Δένδια. Θεώρησα ότι οποιαδήποτε  συζήτηση για την συγκρότηση του Φορέα με βάση την προαναφερόμενο σχέδιο θα αποτελούσε αντικείμενο προεκλογικής εκμετάλλευσης και δημιουργία σχολίων που θα αποδυνάμωνε την όλη προσπάθεια. Ενημέρωσα εγγράφως και την νέα ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού,   τον Υπουργό κ. Γερουλάνο και την Υφυπουργό και Βουλευτή Κερκύρας κ. Αντζελα Γκερέκου, αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους για το πιο πάνω πρόβλημα και τόνισα την άμεση ανάγκη συγκρότησης του Φορέα Διαχείρισης. Ζήτησα δε από την κ. Γκερέκου να προσδιορίσει ημερομηνία συνάντησης προκειμένου να  συζητηθούν τα θέματα της Παλιάς Πόλης και της σύστασης του Φορέα Διαχείρισης του μνημείου. Πιστεύω ότι θα τύχει ανταπόκρισης η πρόσκλησή μου, ώστε στην συνέχεια να ικανοποιηθεί το πάγιο αίτημα αυτό του Δήμου.
Επαναλαμβάνω, ότι το σημείωμα αυτό δεν επιθυμεί να επισημάνει και να υπογραμμίσει γνωστές και πασιφανείς ευθύνες. Δεν επιθυμούμε στείρες αντιπαραθέσεις, που θα δικαιώνουν αδιαφορίες και αδράνειες. 
Κάνω έκκληση ενεργοποίησης προς όλους τους δημότες, όλους τους Κερκυραίους, όλους τους Έλληνες. Πρέπει  να ξεκολλήσουμε από το τέλμα και να παραμείνουμε με ίσους όρους στον κατάλογο των Μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Όλοι μαζί, πρέπει να δουλέψουμε για να εξασφαλίσουμε στην Κέρκυρα την σταθερή παραμονή της στο πάνθεο των μνημείων της παγκόσμιας κληρονομιάς.

(Άρθρο δημοσιευμένο στο Incorfu.gr στις 07/12/09)

ΖΗΤΕΙΤΑΙ: Νέο Όραμα για την Κέρκυρα

Θα ήθελα να αφιερώσω το παρακάτω κείμενο του, αγαπημένου και γνώριμου σε όλους τους Φιλότεχνους, Πέτρου Στραβοράβδη σε όλους τους Κερκυραίους και Κερκυραίες που ζούν μακριά απο τον τόπο τους. Κάθε φορά που έρχονται στο Νησί συνειδητοποιούν πως γυρνούν απο τους ξένους τόπους στον δικό τους και γνώριμο τόπο. Απο τις πρώτες ερωτήσεις που κάνουν είναι τι έργο έχει γίνει, τί καλό δημιουργήθηκε που θα βελτιώσει την ζωή όλων στο Νησί. Απο τις πρώτες παρατηρήσεις που κάνουν είναι πόσα μαγαζιά άλλαξαν, έκλεισαν και άνοιξαν. Απο τα πρώτα σχόλια που ακούν απο τους κατοίκους είναι "Τι να αλλάξει, όλα τα ίδια ή ακόμα χειρότερα, σιγά μην βελτιωθεί τίποτα..." και αυτή η αντίληψη της μοιρολατρίας αυτομάτως τους χτυπαέι στην καρδιά γιατί αυτοί οι πατριώτες μας είναι πολύ περήφανοι για την Κέρκυρα και πάντα την χρωματίζουν με τα πιο όμορφα χρώματα με την πρώτη ευκαρία!! Η μοιρολατρία προσπαθεί με βίαιο τρόπο να ακυρώσει όλα τα αγνά συναισθήματα και καλά για να επαναφέρει την πραγματικότητα. Ποιά πραγματικότητα όμως; Την έχουν ορίσει ποτε; Μήπως είναι η Ιστορία μας, είναι τα φρούρια μας και όλα τα μνημεία μας, που στέκουν αγέρωχα να μας θυμίζουν οτι μετά απο μεγάλες μάχες, η Κέρκυρα δεν υποδουλώθηκε απο τους Τούρκους, παρέμεινε ελέυθερη και συμμετείχε πολύ ενεργά στη Ελληνική Παλλιγενεσία. Ακόμα, φημισμένοι και αφανείς ήρωες μετέτρεψαν κατά καιρούς σε ακαδημαϊκό κέντρο, σε οικονομικο και βιομηχανικό κέντρο και προπάντων σε πολιτιστικό πόλο την Κέρκυρα μας και παρέδωσαν την σκυτάλη στις επόμενες γενιές, έτσι ώστε εμείς να απολαμβάνουμε τον καφέ μας στο Ακταίο και να κοιτάμε τα τείχη του Φρουρείου να γκρεμίζονται και να βλέπουμε την Κόντρα Φόσσα να είναι γεμάτη σκουπίδια και σακούλες (για να μή αναφερθώ σε ΧΥΤΑδες και άλλα)... Εντάξει , το κράτος σίγουρα θα μπορούσε να κάνει πολλά, αλλά ποιός πραγματικά ενδιαφέρθηκε για την προστασία της πολιτιστικής και ιστορικής μας κληρονομιάς παρά κάποιους "γραφικούς" που όποτε μπορέσουν τονίζουν την σημασία της. Κατηγορούμε, απελπιζόμαστε, απομυθοποιούμε και λέμε μακάρι να είμασταν μακριά απο το Νησί, αλλά δεν καθόμαστε να σκεφτούμε λύσεις οι ίδιοι οι Πολίτες, να πάρουμε πρωτοβουλίες ή έστω να ζητήσουμε απο τους χιλιάδες τουρίστες και τους Πατριώτες μας που γυρνάνε όποτε μπορούν να μας προτείνουν λύσεις και να μας δείξουν καλά παραδείγματα και επιτυχημένες μεθόδους, έτσι ώστε ο κάθε Κερκυραίος Πολίτης να είναι πραγματικά υπερήφανος για τον τόπο του και την δική του Ιστορία. Τέλος, μου εκμυστηρεύτηκε ένας πολύ καλός φίλος που αγαπάει πολύ την Κέρκυρα που τελικά μετακόμισε μόνιμα με την οικογενειά του στο Νησί, οτι το 2003 σε μία αίθουσα μέσα στην πόλη των Ιωαννίνων μαζεύτηκαν εκπρόσωποι των τοπικών αρχών της πόλης και συμφώνησαν και σχεδίασαν οτι για να αναπτυχθεί η πόλη και να προστατευθεί ο πολιτισμικός της πλούτος θα πρέπει να αναστραφεί η αίσθηση μοιρολατρίας και απάθειας του μέσου πολίτη και να γίνει ενεργός, συνειδητοποιημένος, γνώστης πολιτικών και τελικά συμμέτοχος την μεγάλη αυτή ιδέα. Τα στοιχεία απο την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία μιλούν ήδη για απότομη αύξηση του κατά κεφαλή εισόδημα και μέγαλη αύξηση των επενδύσεων σε λίγα μόλις χρόνια στην Ηπειρώτικη πόλη! Είναι τυχαίο άραγε ή απόροια συγκεκριμένης στρατηγικής με την συνεργασία όλων; Το ξέρατε οτι τα Ιωάννινα είναι Αδελφοποιημένη πόλη με την Κέρκυρα απο τις 21/12/2002 και αν έχει γίνει ποτέ η προβλεπόμενη ανταλλαγή επιτυχημένων πρακτικών. Δεν θα πρέπει να περιμένουμε που θα φθάσει η Ηπειρος σε λίγα χρόνια, αλλά τί μπορούμε εμείς να κάνουμε, όλοι μαζί, για το σπίτι μας. Επιτέλους, ας γίνουμε επάξια υπερήφανοι για τον τόπο μας και απαξιωτικοί μόνο σε όσους και όσες δεν πιστεύουν σε αυτό το όραμα.

Ταπεινά.
The Corfiot



Τόποι ξένοι (του Πέτρου Στραβοράβδη)


Περπατάς μόνος.
Δίπλα σου βιαστικά ένας/μία διαβάτης με σακούλα απο το πολυκατάστημα.
Διαβάτης που διαβαίνει......
Τα δέντρα ξεχάστηκαν. Τα κλαδιά τους σε πλησιάζουν, σε ακουμπούν.
Ευτυχώς!
Ο σκύλος σε ακολουθεί. Πότε σε κοιτάζει με προσμονή πότε σκύβει στο χώμα.
Αφού δεν τον χάϊδεψες.....
Πίνεις λίγο νερό και θυμάσαι τον έξω κόσμο, τους <ξένους τόπους> τα νταμάρια, την γυμνή πόλη, τόπους της σύγχυσης του νου.
Περπατάς στην σκιά της φύσης, ακούς τα πουλιά και τα κορναρίσματα σαν μια μουσική.
Ποιός υπαρχει εδώ μέσα;
Ίσως κάτι άγιοι τρελλοί!

(Έργο του πολύ καλού Κερκυραίου Ζωγραφου από την τελευταία του Έκθεση στην Αθήνα)

Λίγα λόγια

ΠΕΤΡΟΣ ΣΤΡΑΒΟΡΑΒΔΗΣ: Γεννημένος στην Κέρκυρα, ιδρυτικό μέλος της "Αίθουσας Τέχνης Κέρκυρας", σκηνογράφος πάνω από δέκα παραστάσεις, εικονογράφος σε πολλά βιβλία και με παρουσίαση δεκάδων εκθέσεων στην Ελλάδα και Ιταλία.