Rebranding a City by INTERBRAND
Business Issue Interbrand was selected to re-define the City of Johannesburg as a brand in late 2001. This was the result of a recognition by the Mayoral committee that protecting and enhancing the City’s brand status will play a major role in its future among its citizens and the world at large.
Brand Response An extensive brand audit was conducted to determine how the City presented itself and to better understand the perceptions of both citizen and visitor.
The strategic work paved the way for a naming and creative brief. All avenues and possibilities were explored for the name, including abstract and African names, and consideration was given to leaving it completely unchanged.
The new wordmark hopes to convey the creativity determination, dynamism and zest of the city. The City’s heritage in gold is seen in the golden dot below the exclamation mark.
Business ResultThe official name of the City remains “The City of Johannesburg Metropolitan Municipality,” while the new Joburg identity will become its consistent public face. The new identity rolled out to great celebration throughout Joburg in an effort to attract attention from both locals and visitors.
Services:
- Corporate Design
- Integrated Marketing
- Internal Brand Alignment
- Naming & Verbal Identity
Industry:
- Government
- Non-Profit & Organizations
Monday, July 30, 2007
The success of Edinburgh
Plans for developing a new brand for Edinburgh took the next, important step forward as the Edinburgh City Region Brand Project team announced the appointment of Interbrand as brand consultants.
The contract to develop the brand for Scotland's capital city was advertised in the Official Journal of the European Union and attracted interest from more than 70 companies. 26 tenders were received and six companies were invited for interview after a rigorous selection process.
The Interbrand team was judged to be the best in both quality and price and have extensive international experience of both location and blue chip company branding. Recent work includes developing brands for London and Estonia.
Selection of the consultants was carried out on Tuesday 25 and Wednesday 26 May. The selection panel comprised the Brand Project Manager and senior representatives from Scottish Enterprise Edinburgh and Lothian, Edinburgh and Lothians Tourist Board and the City of Edinburgh Council.
Geoff Ball, joint chair of the Brand Steering Group and Chair of CALA Group Ltd, said: “We are delighted that Interbrand are now on board. Their expertise in brand development for international locations and companies will be vital to the success of the project. They will be engaging in the widest possible discussion with city stakeholders to ensure that the brand works on behalf of all sectors that have an interest in a successful and prosperous Edinburgh.”
The City of Edinburgh Council Leader and joint chair of the Brand Steering Group, Donald Anderson, said: “Edinburgh has an enviable reputation as a vibrant, world class city, but we cannot rest on our laurels. Appointing Interbrand is a significant move toward developing a brand that represents every aspect of this diverse city and builds upon Edinburgh's success. Cities like Barcelona, Hong Kong and Sydney are already reaping the benefits of successful marketing initiatives and that is what we must compete against.”
Rita Clifton, Chairman of Interbrand, said: “We are delighted to be working with the Edinburgh team to help promote Edinburgh effectively as a world class city. There are so many positive things going for the city, and we will be consulting extensively with the different audiences to make sure that we reflect the key strengths in the right way”
The brand consultants have been employed to develop and deliver a programme of research amongst a wide range of city region stakeholders over the next three to four months.
They will:
carry out and analyse market research
develop a set of brand values
recommend guidelines for implementing the branding strategy
develop a monitoring and evaluation framework.
The project results will be ready by spring 2005. A family of brands, providing a consistent marketing image for the city will be developed. It will be aimed at boosting employment, investment and increasing tourism revenue.
Building on the city's reputation for education, heritage, culture and business, the new brand will ensure Edinburgh is well placed to compete with other successful cities such as Prague, Barcelona and Copenhagen.
The brand will also promote Edinburgh as:
an ideal location for companies to grow and prosper
a place which attracts a talented and skilled workforce to meet the needs of its key sectors
an area with a high quality of life for its residents
a vibrant, high quality tourist destination
a confident and contemporary city with a remarkable history and architectural heritage
As part of its ?24.7 million allocation from the Scottish Executive's Cities Growth Fund, Edinburgh was awarded ?800,000 to develop and implement a city brand.
Notes to editors
The Edinburgh City Region Brand Project is a public/private partnership. The group consists of senior representatives of the major sectors of the Edinburgh economy, including local business, finance, higher education, local government, festivals, tourism, voluntary, bio-technology, information technology, retail, creative industries, local enterprise and other professional sectors. The public sector partners are the City of Edinburgh Council, Edinburgh and Lothians Tourist Board and Scottish Enterprise Edinburgh and Lothian.
The city brand is a key component of the Strategy and Action Plans of both the Local Economic Forum for Edinburgh and the Lothians and the Edinburgh Tourism Action Group.
Interbrand is the leading international brand consultancy, with 40 offices around the world. Its people come from many different skill backgrounds, including research and strategic consultancy, multi-media and design, and marketing and communications. They pioneered the discipline of brand valuation, and they are leading publishers of all aspects of branding whether product, service, corporate or not for profit brands. Their clients include BMW, Oxfam, Procter & Gamble, John Lewis and Standard Life.
Media Contacts
The City of Edinburgh Council, Catriona McKenna, Media Officer
Tel: 0131 529 4430 E-mail: catriona.mckenna@edinburgh.gov.uk
Interbrand, Jane Kennedy, PR Manager
Tel: 0207 554 1113 E-mail: jane.kennedy@interbrand.com
The contract to develop the brand for Scotland's capital city was advertised in the Official Journal of the European Union and attracted interest from more than 70 companies. 26 tenders were received and six companies were invited for interview after a rigorous selection process.
The Interbrand team was judged to be the best in both quality and price and have extensive international experience of both location and blue chip company branding. Recent work includes developing brands for London and Estonia.
Selection of the consultants was carried out on Tuesday 25 and Wednesday 26 May. The selection panel comprised the Brand Project Manager and senior representatives from Scottish Enterprise Edinburgh and Lothian, Edinburgh and Lothians Tourist Board and the City of Edinburgh Council.
Geoff Ball, joint chair of the Brand Steering Group and Chair of CALA Group Ltd, said: “We are delighted that Interbrand are now on board. Their expertise in brand development for international locations and companies will be vital to the success of the project. They will be engaging in the widest possible discussion with city stakeholders to ensure that the brand works on behalf of all sectors that have an interest in a successful and prosperous Edinburgh.”
The City of Edinburgh Council Leader and joint chair of the Brand Steering Group, Donald Anderson, said: “Edinburgh has an enviable reputation as a vibrant, world class city, but we cannot rest on our laurels. Appointing Interbrand is a significant move toward developing a brand that represents every aspect of this diverse city and builds upon Edinburgh's success. Cities like Barcelona, Hong Kong and Sydney are already reaping the benefits of successful marketing initiatives and that is what we must compete against.”
Rita Clifton, Chairman of Interbrand, said: “We are delighted to be working with the Edinburgh team to help promote Edinburgh effectively as a world class city. There are so many positive things going for the city, and we will be consulting extensively with the different audiences to make sure that we reflect the key strengths in the right way”
The brand consultants have been employed to develop and deliver a programme of research amongst a wide range of city region stakeholders over the next three to four months.
They will:
carry out and analyse market research
develop a set of brand values
recommend guidelines for implementing the branding strategy
develop a monitoring and evaluation framework.
The project results will be ready by spring 2005. A family of brands, providing a consistent marketing image for the city will be developed. It will be aimed at boosting employment, investment and increasing tourism revenue.
Building on the city's reputation for education, heritage, culture and business, the new brand will ensure Edinburgh is well placed to compete with other successful cities such as Prague, Barcelona and Copenhagen.
The brand will also promote Edinburgh as:
an ideal location for companies to grow and prosper
a place which attracts a talented and skilled workforce to meet the needs of its key sectors
an area with a high quality of life for its residents
a vibrant, high quality tourist destination
a confident and contemporary city with a remarkable history and architectural heritage
As part of its ?24.7 million allocation from the Scottish Executive's Cities Growth Fund, Edinburgh was awarded ?800,000 to develop and implement a city brand.
Notes to editors
The Edinburgh City Region Brand Project is a public/private partnership. The group consists of senior representatives of the major sectors of the Edinburgh economy, including local business, finance, higher education, local government, festivals, tourism, voluntary, bio-technology, information technology, retail, creative industries, local enterprise and other professional sectors. The public sector partners are the City of Edinburgh Council, Edinburgh and Lothians Tourist Board and Scottish Enterprise Edinburgh and Lothian.
The city brand is a key component of the Strategy and Action Plans of both the Local Economic Forum for Edinburgh and the Lothians and the Edinburgh Tourism Action Group.
Interbrand is the leading international brand consultancy, with 40 offices around the world. Its people come from many different skill backgrounds, including research and strategic consultancy, multi-media and design, and marketing and communications. They pioneered the discipline of brand valuation, and they are leading publishers of all aspects of branding whether product, service, corporate or not for profit brands. Their clients include BMW, Oxfam, Procter & Gamble, John Lewis and Standard Life.
Media Contacts
The City of Edinburgh Council, Catriona McKenna, Media Officer
Tel: 0131 529 4430 E-mail: catriona.mckenna@edinburgh.gov.uk
Interbrand, Jane Kennedy, PR Manager
Tel: 0207 554 1113 E-mail: jane.kennedy@interbrand.com
Νίκος Γεωργιάδης: Τα μνημεία πρέπει να είναι χρηστικά
Εάν θέλουμε να έχουμε μνημεία ζωντανά που να τα σέβονται οι πολίτες θα πρέπει να είναι μνημεία χρηστικά. Τα φρούρια της πόλης κατασκευάστηκαν για να θωρακίσουν την ασφάλειά της και η σημερινή αντίληψη κάποιων ότι πρέπει να είναι κλειστά και απομονωμένα από την ζωή των πολιτών είναι εσφαλμένη.Συγχαρητήρια στον Υπουργό Πολιτισμού κ. Γ. Βουλγαράκη που δικαίως ανατρέπει την απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου κι επιτρέπει την διοργάνωση τεσσάρων μεγάλων συναυλιών στο χώρο του Παλαιού Φρουρίου.Χρέος της Πολιτείας είναι να διαφυλάττει τα μνημεία και να εποπτεύει τον χώρο τους, όμως είναι επίσης χρέος της Πολιτείας να βρει την ισορροπία ανάμεσα στο να ζει ή να πεθαίνει ένας τέτοιος χώρος.Συγκεκριμένα για το Παλαιό Φρούριο, πρέπει να λειτουργεί και να εξυπηρετούνται το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, ο Ιστιοπλοϊκός Όμιλος, να μπορούν να γίνονται θρησκευτικά μυστήρια στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου κλπ.Οι πολίτες και οι επισκέπτες μας θα σεβαστούν τα μνημεία μας από την χρήση τους και όχι από την απομόνωση. Συγχαρητήρια στο Δήμαρχο Κερκυραίων και στον Υπουργό Πολιτισμού για την κίνησή τους που θα δώσουν ζωή στο Παλαιό Φρούριο.
Θέατρο Σκιών στην Κέρκυρα
Το Θέατρο Σκιών στην Κέρκυρα, όπως και σε κάθε περιοχή του ελληνισμού, έχει τη δική του ιστορία. Εμείς, μια ομάδα εκπαιδευτικών και μουσικών που ζούμε στην Κέρκυρα, συστήσαμε τη Θεατρική Ομάδα Koum-KouArt, η οποία προσπαθεί να δει το Θέατρο Σκιών βασιζόμενη στην παράδοση θεματολογίας και δραματοποίησης του παραδοσιακού Θεάτρου Σκιών, αλλά και ενταγμένη στη σημερινή πραγματικότητα.Φέτος έχουμε ετοιμάσει την παράσταση «Ποιος δάγκωσε το φίδι;», ένα παραμυθόδραμα, διασκευή της κλασικής παράστασης θεάτρου σκιών «Ο Μέγας Αλέξανδρος και το καταραμένο φίδι».
Για την Ομάδα Koum-KouArt
Ηλίας Μπουργουτζής
Τηλ. 6972296400
E-mail: bourgoutzis@sch.gr
Παραστάσεις Θεάτρου Σκιών – Αύγουστος 2007«Ποιος δάγκωσε το φίδι»
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2007
1/ Τετάρτη Λευκίμμη –Δημ.Αναψυκτήριο.
2/ Πέμπτη Καρουμπάτικα
3/ Παρασκευή Λιαπάδες
5/ Κυριακή Σιναράδες
6/ Δευτέρα Μάρμαρο
7/ Τρίτη Γιαννάδες
8/ Τετάρτη Πέλεκας
10/ Παρασκευή Κανακάδες
11/ Σάββατο Σκριπερό
12/ Κυριακή Κοκκίνι
13/ Δευτέρα Xορεπισκόποι
14/ Τρίτη Αλειμματάδες
16/ Πέμπτη Καβαδάδες
Για την Ομάδα Koum-KouArt
Ηλίας Μπουργουτζής
Τηλ. 6972296400
E-mail: bourgoutzis@sch.gr
Παραστάσεις Θεάτρου Σκιών – Αύγουστος 2007«Ποιος δάγκωσε το φίδι»
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2007
1/ Τετάρτη Λευκίμμη –Δημ.Αναψυκτήριο.
2/ Πέμπτη Καρουμπάτικα
3/ Παρασκευή Λιαπάδες
5/ Κυριακή Σιναράδες
6/ Δευτέρα Μάρμαρο
7/ Τρίτη Γιαννάδες
8/ Τετάρτη Πέλεκας
10/ Παρασκευή Κανακάδες
11/ Σάββατο Σκριπερό
12/ Κυριακή Κοκκίνι
13/ Δευτέρα Xορεπισκόποι
14/ Τρίτη Αλειμματάδες
16/ Πέμπτη Καβαδάδες
Glasgow City Marketing Bureau
Following the reorganisation of Scotland’s tourism industry on April 1 and subsequent creation of 14 VisitScotland network offices, Greater Glasgow & Clyde Valley Tourist Board has been dissolved and there are now major changes on how the city will be promoted both at home and overseas.
The new Glasgow City Marketing Bureau - headed by Scott Taylor as Chief Executive - will undertake a raft of separate but complementary responsibilities to that of the new VisitScotland - Glasgow network office, which will lead on tourist information services and leisure tourism.
Funded by Glasgow City Council with contributions from the private sector, the not-for-profit company has 27 staff engaged in national and international activity comprising:
· Conventions, incentives, events, meetings and exhibition sales
· Conference and event accommodation bookings
· Development and implementation of the city branding campaign: Glasgow: Scotland with style
· Public Relations
· Development and optimisation of the website: www.seeglasgow.com
Councillor Alex Mosson has been appointed Chairman of the new organisation and is joined on the Board by Councillor Charles Gordon, the Leader of Glasgow City Council.
The private sector is represented by leading Glasgow restaurateur Alan Tomkins and Dominic McVey, General Manager of the Glasgow Moat House. VisitScotland will also be represented on the Board by Lesley Craig – Area Director of the VisitScotland Glasgow office – who will attend meetings as an observer.
Glasgow City Marketing Bureau Chief Executive, Scott Taylor, commented:
“These are tremendously exciting times for Glasgow with major new infrastructure developments providing the city with the materials to attract additional tourism and inward investment.
“Glasgow City Marketing Bureau will ensure that these are communicated nationally and internationally and will work with Glasgow City Council, VisitScotland, VisitBritain and the private sector to deliver a planned and coordinated approach.”
Both Glasgow City Marketing Bureau and the VisitScotland Glasgow network office will operate from 11 George Square.
Further information from:
Moira Dyer, Senior Manager – Public Relations
Glasgow City Marketing Bureau
11 George Square
Glasgow
Tel: +44 (0) 141 566 0831
e-mail: moira.dyer@seeglasgow.com
The new Glasgow City Marketing Bureau - headed by Scott Taylor as Chief Executive - will undertake a raft of separate but complementary responsibilities to that of the new VisitScotland - Glasgow network office, which will lead on tourist information services and leisure tourism.
Funded by Glasgow City Council with contributions from the private sector, the not-for-profit company has 27 staff engaged in national and international activity comprising:
· Conventions, incentives, events, meetings and exhibition sales
· Conference and event accommodation bookings
· Development and implementation of the city branding campaign: Glasgow: Scotland with style
· Public Relations
· Development and optimisation of the website: www.seeglasgow.com
Councillor Alex Mosson has been appointed Chairman of the new organisation and is joined on the Board by Councillor Charles Gordon, the Leader of Glasgow City Council.
The private sector is represented by leading Glasgow restaurateur Alan Tomkins and Dominic McVey, General Manager of the Glasgow Moat House. VisitScotland will also be represented on the Board by Lesley Craig – Area Director of the VisitScotland Glasgow office – who will attend meetings as an observer.
Glasgow City Marketing Bureau Chief Executive, Scott Taylor, commented:
“These are tremendously exciting times for Glasgow with major new infrastructure developments providing the city with the materials to attract additional tourism and inward investment.
“Glasgow City Marketing Bureau will ensure that these are communicated nationally and internationally and will work with Glasgow City Council, VisitScotland, VisitBritain and the private sector to deliver a planned and coordinated approach.”
Both Glasgow City Marketing Bureau and the VisitScotland Glasgow network office will operate from 11 George Square.
Further information from:
Moira Dyer, Senior Manager – Public Relations
Glasgow City Marketing Bureau
11 George Square
Glasgow
Tel: +44 (0) 141 566 0831
e-mail: moira.dyer@seeglasgow.com
Πώς μπορείς να κάνεις μια πόλη να δείχνει πιο σέξι;
(Άρθρο της Μαργαρίτας Πουρνάρα απο τον ενημερωτικό κόμβο της "Καθημερινής" & σε έντυπη μόρφη σελ.20, την Παρασκευή 27 Ιουλίου 2007)
Ιδού το ερώτημα που βασανίζει τον τελευταίο καιρό τον σοσιαλδημοκράτη δήμαρχο του Βερολίνου, Κλάους Βόβεραϊτ, που θα ήθελε να ανανεώσει την εικόνα της γερμανικής πρωτεύουσας στα μάτια των τουριστών και των ντόπιων. Το City marketing είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση που δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να αφήνεται στην τύχη, σε αντίθεση με εμάς τους Αθηναίους που δεν μας αφορά καθόλου. Λογικά οι Γερμανοί δεν θα έπρεπε να έχουν παράπονα: το Βερολίνο είναι σύμβολο της Ενωμένης Ευρώπης, πόλος έλξης για τους καλλιτέχνες, μοντέλο για τη συνύπαρξη νέας και παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, μια φιλόξενη κυψέλη για ανήσυχες και μποέμ ψυχές. Αυτό όμως δεν αρκεί.
Ο Βόβεραϊτ, έχοντας εξασφαλίσει παχυλή οικονομική υποστήριξη από τη Γερουσία, έχει βάλει μπροστά μια καμπάνια που λέγεται «Η πόλη της Αλλαγής» (καμιά σχέση με τα πολιτικά συνθήματα της ελληνικής πολιτικής σκηνής τη δεκεατία του 1980). Στόχος του είναι να ξαναβρεί η πρωτεύουσα τη λάμψη που είχε τη δεκαετία του 1920. Ναι, το Βερολίνο διαθέτει υπέροχα μουσεία, θέατρα και κλαμπ μαζί με 400 γκαλερί. Εκπέμπει όμως την αίσθηση της ευζωίας, την ακτινοβολία εκείνη που κάνει τους επισκέπτες της να υποκλίνονται αμέσως στο μεγαλείο της; Σε αντίθεση με το Παρίσι ή το Λονδίνο, η πόλη δεν έχει καθόλου πλούσιους κατοίκους, γράφει το περιοδικό Economist.
Μια βόλτα στους άδειους δρόμους, μια ματιά στους περαστικούς και κάποιος ξένος αντιλαμβάνεται γρήγορα ότι ο κόσμος που ζει εκεί δεν έχει ευμάρεια. Ενας στους δύο Βερολινέζους τα βγάζει πέρα με τη σύνταξη ή με επιδόματα ανεργίας. Ακόμα και αυτοί που έχουν εργασία δεν κερδίζουν τόσα πολλά για να τα ξοδεύουν αφειδώς. Oι εύποροι Γερμανοί ζουν κυρίως στο Αμβούργο ή το Μόναχο. Ακόμα και η ίδια η πόλη έχει μεγάλα χρέη.
Ο πολυτάραχος βίος του Βερολίνου διδάσκει την τέχνη της επιβίωσης. Από τις χρυσές ημέρες όπου παλλόταν από τον πλούτο και που τα καμπαρέ του ήταν γεμάτα πέρασε στη σκληρή περίοδο των βομβαρδισμών, της ταπείνωσης και της διχοτόμησης. Από την ξέφρενη βιομηχανική ανάπτυξη των αρχών του 20ού αιώνα στην οικονομική αποδυνάμωσή του. Τον Νοέμβριο του 1989 τα βλέμματα της παγκόσμιας κοινής γνώμης στράφηκαν στην επανενωμένη του καρδιά: Γερμανοί αγκάλιαζαν Γερμανούς. Επιτέλους.
Σήμερα είναι ο τρίτος δημοφιλέστερος ταξιδιωτικός προορισμός στην Ευρώπη με το δικό του ξεχωριστό στίγμα. Ομως ο Βόβεραϊτ, παραδειγματιζόμενος από τη μεταμόρφωση της Νέας Υόρκης το 1970, ετοιμάζεται να αλλάξει το πρόσωπο της πόλης. Ο βασικός άξονας ανάπτυξης είναι ο οικονομικός. Οταν θα αρχίσει να ρέει περισσότερο χρήμα, τότε θα διορθωθούν πολλά. Θα στεριώσει για τα καλά η αυτοπεποίθηση και θα έρθουν ακόμα περισσότεροι τουρίστες. Ηδη μέχρι το 2011 θα έχει ολοκληρωθεί η επέκταση του αεροδρομίου και θα έχουν προστεθεί περισσότεροι επενδυτές όχι μόνο στον τομέα των ακινήτων αλλά και της βιομηχανίας.
Μπορεί το χρήμα να διώξει τις σκιές του Βερολίνου; Ισως όχι. Αλλωστε αυτές είναι που κάνουν την πόλη τόσο γοητευτική. Η αίσθηση της ιστορίας που βαραίνει στις πλάτες του. Δεν υπάρχει ξεγνοιασιά αλλά στοχασμός, δεν υπάρχει ελαφράδα αλλά τα πικρά διδάγματα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει όσοι επενδυτές κι αν εμφανιστούν...
Ο Βόβεραϊτ, έχοντας εξασφαλίσει παχυλή οικονομική υποστήριξη από τη Γερουσία, έχει βάλει μπροστά μια καμπάνια που λέγεται «Η πόλη της Αλλαγής» (καμιά σχέση με τα πολιτικά συνθήματα της ελληνικής πολιτικής σκηνής τη δεκεατία του 1980). Στόχος του είναι να ξαναβρεί η πρωτεύουσα τη λάμψη που είχε τη δεκαετία του 1920. Ναι, το Βερολίνο διαθέτει υπέροχα μουσεία, θέατρα και κλαμπ μαζί με 400 γκαλερί. Εκπέμπει όμως την αίσθηση της ευζωίας, την ακτινοβολία εκείνη που κάνει τους επισκέπτες της να υποκλίνονται αμέσως στο μεγαλείο της; Σε αντίθεση με το Παρίσι ή το Λονδίνο, η πόλη δεν έχει καθόλου πλούσιους κατοίκους, γράφει το περιοδικό Economist.
Μια βόλτα στους άδειους δρόμους, μια ματιά στους περαστικούς και κάποιος ξένος αντιλαμβάνεται γρήγορα ότι ο κόσμος που ζει εκεί δεν έχει ευμάρεια. Ενας στους δύο Βερολινέζους τα βγάζει πέρα με τη σύνταξη ή με επιδόματα ανεργίας. Ακόμα και αυτοί που έχουν εργασία δεν κερδίζουν τόσα πολλά για να τα ξοδεύουν αφειδώς. Oι εύποροι Γερμανοί ζουν κυρίως στο Αμβούργο ή το Μόναχο. Ακόμα και η ίδια η πόλη έχει μεγάλα χρέη.
Ο πολυτάραχος βίος του Βερολίνου διδάσκει την τέχνη της επιβίωσης. Από τις χρυσές ημέρες όπου παλλόταν από τον πλούτο και που τα καμπαρέ του ήταν γεμάτα πέρασε στη σκληρή περίοδο των βομβαρδισμών, της ταπείνωσης και της διχοτόμησης. Από την ξέφρενη βιομηχανική ανάπτυξη των αρχών του 20ού αιώνα στην οικονομική αποδυνάμωσή του. Τον Νοέμβριο του 1989 τα βλέμματα της παγκόσμιας κοινής γνώμης στράφηκαν στην επανενωμένη του καρδιά: Γερμανοί αγκάλιαζαν Γερμανούς. Επιτέλους.
Σήμερα είναι ο τρίτος δημοφιλέστερος ταξιδιωτικός προορισμός στην Ευρώπη με το δικό του ξεχωριστό στίγμα. Ομως ο Βόβεραϊτ, παραδειγματιζόμενος από τη μεταμόρφωση της Νέας Υόρκης το 1970, ετοιμάζεται να αλλάξει το πρόσωπο της πόλης. Ο βασικός άξονας ανάπτυξης είναι ο οικονομικός. Οταν θα αρχίσει να ρέει περισσότερο χρήμα, τότε θα διορθωθούν πολλά. Θα στεριώσει για τα καλά η αυτοπεποίθηση και θα έρθουν ακόμα περισσότεροι τουρίστες. Ηδη μέχρι το 2011 θα έχει ολοκληρωθεί η επέκταση του αεροδρομίου και θα έχουν προστεθεί περισσότεροι επενδυτές όχι μόνο στον τομέα των ακινήτων αλλά και της βιομηχανίας.
Μπορεί το χρήμα να διώξει τις σκιές του Βερολίνου; Ισως όχι. Αλλωστε αυτές είναι που κάνουν την πόλη τόσο γοητευτική. Η αίσθηση της ιστορίας που βαραίνει στις πλάτες του. Δεν υπάρχει ξεγνοιασιά αλλά στοχασμός, δεν υπάρχει ελαφράδα αλλά τα πικρά διδάγματα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει όσοι επενδυτές κι αν εμφανιστούν...
Tuesday, July 24, 2007
Επιτέλους το ΚΑΣ ξύπνησε
Αρνητική ήταν η απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου στο αίτημα του Δήμου Κερκυραίων για την πραγματοποίηση 4 μεγάλων συναυλιών στο Παλαιό Φρούριο. Πρόκειται για τις συναυλίες του Σάκη Ρουβά, του Τόλη Βοσκόπουλου, του Αντώνη Ρέμου και του Μιχάλη Χατζηγιάννη. Οι λόγοι που επικαλείται το ΚΑΣ είναι ασφάλειας του ίδιου του μνημείου αλλά και των θεατών καθώς όπως υπογραμμίζεται παρατηρείται υπερσυγκέντρωση κοινού μη αποτελεσματικός έλεγχος και προστασίας του μνημείου, μεγάλη ρύπανση και απουσία ευταξίας.
EΝΤΑΞΗ ΠΑΛAΙΑΣ ΠΟΛΗΣ ΣΤΗΝ UNESCO
(TO TEE ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ!!!! ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΣΤΟ 2005 ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΠΩΣ ΜΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΠΙΕΣΗ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΜΕΓΑΛΕΙΩΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. ΟΜΩΣ ΤΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗΣ-ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΕΜΜΕΣΑ ΤΟ ΛΑΝΣΑΡΙΣΜΑ ΕΝΟΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ - Cultural Tourism)
EΝΤΑΞΗ ΠΑΛAΙΑΣ ΠΟΛΗΣ ΣΤΗΝ UNESCO.
Eπικοινωνιακή μεθόδευση ή πραγματική διεκδίκηση;
Άρθρο του Κώστα Σκούρτη*
Πέρασαν σχεδόν τρεις μήνες από τη δημόσια παρουσίαση του «Σχεδίου Διαχείρισης της Παλαιάς Πόλης της Κέρκυρας», στα πλαίσια υποβολής στην UNESCO, της πρότασης ένταξης της Παλαιάς Πόλης στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Από τότε μέχρι σήμερα δεν επήλθε καμία ουσιαστική πρόοδος και ή υπόθεση βρίσκεται ‘κάπου’ μεταξύ Υπουργείου Πολιτισμού, UNESCO και διαφόρων παραγόντων. Αυτό εξάγεται αβίαστα ως συμπέρασμα και από τις κατά καιρούς ανακοινώσεις του βουλευτή της Ν.Δ κ. Δένδια.
Έτσι ακόμη ένα σημαντικό θέμα για την Πόλη της Κέρκυρας και μάλιστα από τα πιο ευαίσθητα αφού αφορά στο ιστορικό της κέντρο, φαίνεται ότι καρκινοβατεί, παρά τις υποσχέσεις του Υπουργείου Πολιτισμού.
Η υπόθεση εκκρεμεί από το 1999 όταν για πρώτη φορά Δήμος Κερκυραίων και Τμήμα Κέρκυρας του ΤΕΕ προχωρούν στη σύνταξη σχετικής πρότασης προς το Υπουργείο Πολιτισμού. Με τη σύνταξη του σχεδίου διαχείρισης από μελετητική ομάδα, που συνέστησε το Τμήμα Κέρκυρας του ΤΕΕ, δημιουργήθηκαν πολλές ελπίδες για την αίσια κατάληξη της πρότασης.
Ο χειρισμός, όμως, της υπόθεσης τελευταία δημιουργεί πολλά ερωτηματικά. Μερικά από αυτά αφορούν στο Δήμο Κερκυραίων. Άλλα, το Υπουργείο Πολιτισμού.
Ο Δήμος Κερκυραίων είναι ο κυρίως ενδιαφερόμενος.
Μέσα από την επίτευξη του μεγάλου στόχου της ένταξης στον κατάλογο μνημείων της UNESCO, θα δημιουργηθούν καλύτερες συνθήκες για τη διάσωση, ανάδειξη και προβολή της Παλαιάς Πόλης της Κέρκυρας. Θα υπάρξουν άλλες προοπτικές ανάπτυξης της πόλης και βελτίωσης της ζωής των κατοίκων της. Η Κέρκυρα το δικαιούται, αφού η Παλαιά Πόλη είναι μοναδικό μνημείο στον Ελληνικό και Ευρωπαϊκό Χώρο.
Όμως που είναι ο Δήμος;
Μέχρι σήμερα το θέμα δεν έχει απασχολήσει σοβαρά το Δημοτικό Συμβούλιο. Το πολυσυζητημένο σχέδιο διαχείρισης είναι μια σειρά προτάσεων αλλαγών στη λειτουργία της πόλης, δεσμεύσεων, περιορισμών κ.λπ, που απαιτούν συναινέσεις και συμφωνίες για να είναι αυτό εφαρμόσιμο. Γιατί ένα λοιπόν , τόσο κορυφαίο ζήτημα, δεν συζητείται στο Δημοτικό Συμβούλιο, στο κατ΄ εξοχήν αρμόδιο θεσμικό όργανο; Γιατί ο Δήμος δεν αναπτύσσει πρωτοβουλίες , έτσι ώστε να αναπτυχθεί ένα κοινό μέτωπο δυναμικής διεκδίκησης που , σήμερα περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαίο, αφού φαίνεται ότι το πράγμα σκαλώνει;
Και ακόμη, αφού η κατάρτιση του Σχεδίου Διαχείρισης είναι προϋπόθεση για την ένταξη στην UNESKO, αν υποθέταμε ότι ο στόχος επιτυγχάνετο σήμερα, δεν θα είχαμε αυτόματα ένα σχέδιο οργάνωσης της ζωής της πόλης, που όμως δεν θα είχε συζητηθεί και αποφασισθεί από το Δήμο; Το θέμα αυτό, εκτός των κατοίκων, δεν αφορά στους εργαζόμενους και τους επαγγελματίες της πόλης; Το γνωρίζουν, έχουν συμφωνήσει;.
Μήπως μάλιστα η έλλειψη απόφασης αποδοχής ενός σχεδίου διαχείρισης αποτελεί τυπικό κόλλημα για τη γραφειοκρατία της UNESCO ή (δικαιολογία) του Υπουργείου Πολιτισμού για τη μη ένταξη;
Η απουσία σοβαρής ενημέρωσης τόσο στο Δημοτικό Συμβούλιο, όσο και των φορέων εργαζομένων και επαγγελματιών πείθει, ότι ο Δήμος Κερκυραίων δεν πιστεύει σοβαρά στην πιθανότητα επιτυχίας ενός τέτοιου εγχειρήματος. Επομένως δεν θέλει να προκαλέσει, όπως θα έπρεπε, μια ευρεία συζήτηση επί της ουσίας του σχεδίου διαχείρισης, πιθανόν γιατί εκτιμά ότι οι αναγκαίες για το κοινωνικό σύνολο ρυθμίσεις στη ζωή της πόλης, μέσα σε ένα πλαίσιο αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων , προκαλούν πολιτικό κόστος.
Ένα δεύτερο πλέγμα ερωτημάτων αφορά το Υπουργείο Πολιτισμού.
Ο υφυπουργός Πολιτισμού, που παρέστη στην παρουσίαση του “σχεδίου διαχείρισης της Παλαιάς Πόλης της Κέρκυρας” από την πρώτη στιγμή φρόντισε να απαξιώσει τη μελέτη. Χωρίς όμως να έχει πλήρη γνώση αυτής. Γιατί λόγω του ελάχιστου διαθέσιμου χρόνου του Υπουργού, οι μελετητές σχεδόν εξαναγκάστηκαν να παρουσιάσουν μια εξαιρετικά συνοπτική περίληψη του Σχεδίου Διαχείρισης.
Την ίδια τακτική συνεχίζει έκτοτε το Υπουργείο Πολιτισμού. Διαχέει πληροφορίες από κάποιους παράγοντες που γνωρίζουν τις σχετικές διαδικασίες ότι το Σχέδιο Διαχείρισης, χρειάζεται διορθώσεις, βελτιώσεις, ότι υποδεικνύονται συμπληρώσεις ή τροποποιήσεις.
Ας σημειωθεί ότι μόνο χάρη στο Τμήμα Κέρκυρας του ΤΕΕ, έχουμε σήμερα μία μελέτη σχεδίου διαχείρισης. Το ΤΕΕ είναι αυτό που πίεσε για την επίσπευση των διαδικασιών, είχε το συντονισμό της ανάθεσης της μελέτης, πλήρωσε τη μελετητική ομάδα, ανέλαβε τα έξοδα της εκδήλωσης παρουσίασης του Σχεδίου.
Αφού λοιπόν το Υπουργείο Πολιτισμού διαπιστώνει προβλήματα στο σχέδιο διαχείρισης, γιατί δεν πληροφορεί υπεύθυνα το Δήμο Κερκυραίων και το ΤΕΕ, πού συγκεκριμένα το σχέδιο χρειάζεται τροποποιήσεις ή βελτιώσεις;
Μήπως δεν είναι πραγματική πρόθεση του Υπουργείου να προωθήσει την ένταξη της Κέρκυρας στην UNESCO, λόγω άλλων προτεραιοτήτων; Μήπως οι ατέλειες (αλλά ποιες;) στο σχέδιο διαχείρισης αποτελούν πρόσχημα; Το Υπουργείο Πολιτισμού μέχρι σήμερα δεν έχει πείσει ότι περιλαμβάνει την Κέρκυρα στις προτεραιότητές του. Υποσχέθηκε να χρηματοδοτήσει τον επόμενο χρόνο το Φεστιβάλ Φιλαρμονικών. Τίποτε όμως για φέτος. Την ίδια ώρα που η εκλογική περιφέρεια του κ. Τατούλη χρηματοδοτείται αφειδώς . Ο
Δήμος Κερκυραίων ακόμη περιμένει την υπογραφή των προγραμματικών συμβάσεων για την ανάδειξη και προστασία των Μεσαιωνικών Οχυρώσεων. Η υπόσχεση για ένταξη δύο προμαχώνων του Παλαιού Φρουρίου στο Γ΄ ΚΠΣ παραμένει ακόμη υπόσχεση.
Ο Δήμος Κερκυραίων οφείλει να εγκαταλείψει την μέχρι τώρα παθητική στάση του. Μπορεί να υπάρχουν καλές προθέσεις από ορισμένους Κυβερνητικούς παράγοντες, αλλά αυτές δεν αρκούν. Χρειάζεται δυναμική διεκδίκηση από το Δήμο. Χρειάζεται κοινό μέτωπο και αγώνας των Κερκυραϊκών φορέων για να πειστεί το κράτος των Αθηνών να στέρξει στα δίκαια αιτήματα της Κέρκυρας.
* O κ. Κώστας Σκούρτης είναι Πρόεδρος της Αντιπροσωπείας του Τμήματος Κέρκυρας του ΤΕΕ και μέλος της Π.Ε. Ιονίων Νήσων του ΠΑΣΟΚ
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στην ημερήσια εφημερίδα ΚΕΡΚΥΡΑΙΚΑ ΝΕΑ, στις 21/10/2005
EΝΤΑΞΗ ΠΑΛAΙΑΣ ΠΟΛΗΣ ΣΤΗΝ UNESCO.
Eπικοινωνιακή μεθόδευση ή πραγματική διεκδίκηση;
Άρθρο του Κώστα Σκούρτη*
Πέρασαν σχεδόν τρεις μήνες από τη δημόσια παρουσίαση του «Σχεδίου Διαχείρισης της Παλαιάς Πόλης της Κέρκυρας», στα πλαίσια υποβολής στην UNESCO, της πρότασης ένταξης της Παλαιάς Πόλης στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Από τότε μέχρι σήμερα δεν επήλθε καμία ουσιαστική πρόοδος και ή υπόθεση βρίσκεται ‘κάπου’ μεταξύ Υπουργείου Πολιτισμού, UNESCO και διαφόρων παραγόντων. Αυτό εξάγεται αβίαστα ως συμπέρασμα και από τις κατά καιρούς ανακοινώσεις του βουλευτή της Ν.Δ κ. Δένδια.
Έτσι ακόμη ένα σημαντικό θέμα για την Πόλη της Κέρκυρας και μάλιστα από τα πιο ευαίσθητα αφού αφορά στο ιστορικό της κέντρο, φαίνεται ότι καρκινοβατεί, παρά τις υποσχέσεις του Υπουργείου Πολιτισμού.
Η υπόθεση εκκρεμεί από το 1999 όταν για πρώτη φορά Δήμος Κερκυραίων και Τμήμα Κέρκυρας του ΤΕΕ προχωρούν στη σύνταξη σχετικής πρότασης προς το Υπουργείο Πολιτισμού. Με τη σύνταξη του σχεδίου διαχείρισης από μελετητική ομάδα, που συνέστησε το Τμήμα Κέρκυρας του ΤΕΕ, δημιουργήθηκαν πολλές ελπίδες για την αίσια κατάληξη της πρότασης.
Ο χειρισμός, όμως, της υπόθεσης τελευταία δημιουργεί πολλά ερωτηματικά. Μερικά από αυτά αφορούν στο Δήμο Κερκυραίων. Άλλα, το Υπουργείο Πολιτισμού.
Ο Δήμος Κερκυραίων είναι ο κυρίως ενδιαφερόμενος.
Μέσα από την επίτευξη του μεγάλου στόχου της ένταξης στον κατάλογο μνημείων της UNESCO, θα δημιουργηθούν καλύτερες συνθήκες για τη διάσωση, ανάδειξη και προβολή της Παλαιάς Πόλης της Κέρκυρας. Θα υπάρξουν άλλες προοπτικές ανάπτυξης της πόλης και βελτίωσης της ζωής των κατοίκων της. Η Κέρκυρα το δικαιούται, αφού η Παλαιά Πόλη είναι μοναδικό μνημείο στον Ελληνικό και Ευρωπαϊκό Χώρο.
Όμως που είναι ο Δήμος;
Μέχρι σήμερα το θέμα δεν έχει απασχολήσει σοβαρά το Δημοτικό Συμβούλιο. Το πολυσυζητημένο σχέδιο διαχείρισης είναι μια σειρά προτάσεων αλλαγών στη λειτουργία της πόλης, δεσμεύσεων, περιορισμών κ.λπ, που απαιτούν συναινέσεις και συμφωνίες για να είναι αυτό εφαρμόσιμο. Γιατί ένα λοιπόν , τόσο κορυφαίο ζήτημα, δεν συζητείται στο Δημοτικό Συμβούλιο, στο κατ΄ εξοχήν αρμόδιο θεσμικό όργανο; Γιατί ο Δήμος δεν αναπτύσσει πρωτοβουλίες , έτσι ώστε να αναπτυχθεί ένα κοινό μέτωπο δυναμικής διεκδίκησης που , σήμερα περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαίο, αφού φαίνεται ότι το πράγμα σκαλώνει;
Και ακόμη, αφού η κατάρτιση του Σχεδίου Διαχείρισης είναι προϋπόθεση για την ένταξη στην UNESKO, αν υποθέταμε ότι ο στόχος επιτυγχάνετο σήμερα, δεν θα είχαμε αυτόματα ένα σχέδιο οργάνωσης της ζωής της πόλης, που όμως δεν θα είχε συζητηθεί και αποφασισθεί από το Δήμο; Το θέμα αυτό, εκτός των κατοίκων, δεν αφορά στους εργαζόμενους και τους επαγγελματίες της πόλης; Το γνωρίζουν, έχουν συμφωνήσει;.
Μήπως μάλιστα η έλλειψη απόφασης αποδοχής ενός σχεδίου διαχείρισης αποτελεί τυπικό κόλλημα για τη γραφειοκρατία της UNESCO ή (δικαιολογία) του Υπουργείου Πολιτισμού για τη μη ένταξη;
Η απουσία σοβαρής ενημέρωσης τόσο στο Δημοτικό Συμβούλιο, όσο και των φορέων εργαζομένων και επαγγελματιών πείθει, ότι ο Δήμος Κερκυραίων δεν πιστεύει σοβαρά στην πιθανότητα επιτυχίας ενός τέτοιου εγχειρήματος. Επομένως δεν θέλει να προκαλέσει, όπως θα έπρεπε, μια ευρεία συζήτηση επί της ουσίας του σχεδίου διαχείρισης, πιθανόν γιατί εκτιμά ότι οι αναγκαίες για το κοινωνικό σύνολο ρυθμίσεις στη ζωή της πόλης, μέσα σε ένα πλαίσιο αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων , προκαλούν πολιτικό κόστος.
Ένα δεύτερο πλέγμα ερωτημάτων αφορά το Υπουργείο Πολιτισμού.
Ο υφυπουργός Πολιτισμού, που παρέστη στην παρουσίαση του “σχεδίου διαχείρισης της Παλαιάς Πόλης της Κέρκυρας” από την πρώτη στιγμή φρόντισε να απαξιώσει τη μελέτη. Χωρίς όμως να έχει πλήρη γνώση αυτής. Γιατί λόγω του ελάχιστου διαθέσιμου χρόνου του Υπουργού, οι μελετητές σχεδόν εξαναγκάστηκαν να παρουσιάσουν μια εξαιρετικά συνοπτική περίληψη του Σχεδίου Διαχείρισης.
Την ίδια τακτική συνεχίζει έκτοτε το Υπουργείο Πολιτισμού. Διαχέει πληροφορίες από κάποιους παράγοντες που γνωρίζουν τις σχετικές διαδικασίες ότι το Σχέδιο Διαχείρισης, χρειάζεται διορθώσεις, βελτιώσεις, ότι υποδεικνύονται συμπληρώσεις ή τροποποιήσεις.
Ας σημειωθεί ότι μόνο χάρη στο Τμήμα Κέρκυρας του ΤΕΕ, έχουμε σήμερα μία μελέτη σχεδίου διαχείρισης. Το ΤΕΕ είναι αυτό που πίεσε για την επίσπευση των διαδικασιών, είχε το συντονισμό της ανάθεσης της μελέτης, πλήρωσε τη μελετητική ομάδα, ανέλαβε τα έξοδα της εκδήλωσης παρουσίασης του Σχεδίου.
Αφού λοιπόν το Υπουργείο Πολιτισμού διαπιστώνει προβλήματα στο σχέδιο διαχείρισης, γιατί δεν πληροφορεί υπεύθυνα το Δήμο Κερκυραίων και το ΤΕΕ, πού συγκεκριμένα το σχέδιο χρειάζεται τροποποιήσεις ή βελτιώσεις;
Μήπως δεν είναι πραγματική πρόθεση του Υπουργείου να προωθήσει την ένταξη της Κέρκυρας στην UNESCO, λόγω άλλων προτεραιοτήτων; Μήπως οι ατέλειες (αλλά ποιες;) στο σχέδιο διαχείρισης αποτελούν πρόσχημα; Το Υπουργείο Πολιτισμού μέχρι σήμερα δεν έχει πείσει ότι περιλαμβάνει την Κέρκυρα στις προτεραιότητές του. Υποσχέθηκε να χρηματοδοτήσει τον επόμενο χρόνο το Φεστιβάλ Φιλαρμονικών. Τίποτε όμως για φέτος. Την ίδια ώρα που η εκλογική περιφέρεια του κ. Τατούλη χρηματοδοτείται αφειδώς . Ο
Δήμος Κερκυραίων ακόμη περιμένει την υπογραφή των προγραμματικών συμβάσεων για την ανάδειξη και προστασία των Μεσαιωνικών Οχυρώσεων. Η υπόσχεση για ένταξη δύο προμαχώνων του Παλαιού Φρουρίου στο Γ΄ ΚΠΣ παραμένει ακόμη υπόσχεση.
Ο Δήμος Κερκυραίων οφείλει να εγκαταλείψει την μέχρι τώρα παθητική στάση του. Μπορεί να υπάρχουν καλές προθέσεις από ορισμένους Κυβερνητικούς παράγοντες, αλλά αυτές δεν αρκούν. Χρειάζεται δυναμική διεκδίκηση από το Δήμο. Χρειάζεται κοινό μέτωπο και αγώνας των Κερκυραϊκών φορέων για να πειστεί το κράτος των Αθηνών να στέρξει στα δίκαια αιτήματα της Κέρκυρας.
* O κ. Κώστας Σκούρτης είναι Πρόεδρος της Αντιπροσωπείας του Τμήματος Κέρκυρας του ΤΕΕ και μέλος της Π.Ε. Ιονίων Νήσων του ΠΑΣΟΚ
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στην ημερήσια εφημερίδα ΚΕΡΚΥΡΑΙΚΑ ΝΕΑ, στις 21/10/2005
Κέρκυρα, μια Πόλη Μουσείο !!
Το πολύ καλό άρθρο της κας Αρφάρας αποτελεί το τέλειο παράδειγμα για να το ακολουθήσει η Πόλη της Κέρκυρας τώρα που ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση να τηρήσουμε την δέσμευσή μας στην UNESCO.
Κάθε δέκα χρόνια το Μίνστερ της Γερμανίας μετατρέπεται σε μια τεράστια υπαίθρια γκαλερί
[Της ΚΑΤΙΑΣ ΑΡΦΑΡΑ, από τα ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ (σελ.22) της ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ στις 22/07/07 ]
Υπάρχει, άραγε, θέση για την τέχνη στο δημόσιο χώρο; Εχει τη δύναμη η σύγχρονη δημιουργία να ανοίξει ξανά ένα διάλογο με την πόλη, έξω από τα μουσεία;
Υπάρχουν περιθώρια παρέμβασης στα υπερ-δομημένα κέντρα; Το Πρότζεκτ Γλυπτικής που εγκαινιάστηκε τον περασμένο Ιούνιο στο Μίνστερ της Γερμανίας αποτελεί τη μοναδική διοργάνωση στον κόσμο που έχει ως αποκλειστικό στόχο να επαναφέρει την τέχνη στη δημόσια σφαίρα. Κάθε δέκα χρόνια η πόλη μετατρέπεται κυριολεκτικά σε υπαίθριο μουσείο καθώς καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο στήνουν τα έργα τους παντού, παρεμβαίνοντας τόσο στο κέντρο της πόλης (σε δρόμους, πλατείες, δημόσια κτίρια αλλά και εσωτερικές αυλές) όσο και στα περίχωρά της φθάνοντας μέχρι την τεχνητή λίμνη της.Πρόκειται για την 4η διεθνή συνάντηση γλυπτικής που διοργανώνουν η πρωτοποριακή πόλη της Γερμανίας και το Μουσείο Τέχνης της, παραγγέλνοντας σε διεθνούς φήμης καλλιτέχνες έργα διαδραστικά που έχουν δημιουργηθεί με άξονα ένα συγκεκριμένο χώρο της πόλης. Η ιδέα για την πρωτότυπη αυτή έκθεση γεννήθηκε στα 1977, όταν ο τότε διευθυντής του μουσείου αποφάσισε να οργανώσει μια μεγάλη έκθεση γλυπτικής προκειμένου να αλλάξει τη νοοτροπία των κατοίκων που αντιδρούσαν στις γλυπτικές εγκαταστάσεις δημόσιων χώρων.
Σήμερα, έπειτα από τέσσερις δεκαετίες, η πόλη και η ευρύτερη περιοχή δέχονται πλήθος επισκεπτών καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου καθώς εκθέτουν σε μόνιμη πλέον βάση σαράντα σχεδόν έργα προηγούμενων διοργανώσεων (μεταξύ αυτών και εγκαταστάσεις μνημειακών διαστάσεων του Ρίτσαρντ Σέρα και του Ντόναλντ Τζαντ), ενώ το μουσείο φυλάσσει στις συλλογές του μακέτες, σχέδια και πολύτιμα ντοκουμέντα από την κατασκευή τους. Στη φετινή διοργάνωση η έμφαση δίνεται στο βίντεο, το φιλμ και την περφόρμανς, υιοθετώντας παράλληλα το Διαδίκτυο ως μέσο διάδοσης και ανταλλαγής πληροφοριών με τους επισκέπτες. *Ο Αμερικανός Μάικ Κέλι παρουσιάζει μια ιδιότυπη βίντεο-εγκατάσταση στην εσωτερική αυλή της von Steuben Strasse με πυρήνα ένα άγαλμα από αλάτι και πηγή έμπνευσης τη βιβλική ιστορία του Λωτ. *Η Σούχα Κινοσίτα από την Κίνα έστησε μια ηχητική εγκατάσταση στην αίθουσα του Εμπορικού Επιμελητηρίου με θέμα το «σπασμένο τηλέφωνο» («αραβικό τηλέφωνο» για τους Γάλλους, «ψίθυροι» για τους Κινέζους) που παίζουν τα παιδιά σε διάφορες γλώσσες, καταδεικνύοντας τις αλλοιώσεις που υφίσταται ο προφορικός λόγος. *Ο βετεράνος Μπρους Νάουμαν υλοποιεί με καθυστέρηση σαράντα ετών το έργο του με τίτλο «Το τετράγωνο της κατάθλιψης» (πρόκειται για μια πρόταση που είχε καταθέσει στην πρώτη διοργάνωση του 1977). Η ανάστροφη πυραμίδα από μπετόν που κατασκεύασε στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Φυσικών Επιστημών παραπέμπει στην κοινωνική απομόνωση και το άγχος των μεγαλουπόλεων, καθώς δημιουργεί, σε όποιον στέκεται στο κέντρο της, την αίσθηση του εγκλεισμού στερώντας του κάθε προοπτική. *Η Μάρθα Ρόσλερ πραγματεύεται τη συλλογική μνήμη της πόλης με έμφαση στο ναζιστικό παρελθόν της παρεμβαίνοντας σε 3 μνημεία της.*Το Πρότζεκτ Γλυπτικής περιλαμβάνει, επίσης, σειρά δράσεων με χαρακτηριστικότερη εκείνη της Μαρία Πασκ με θέμα τη διαφορετικότητα. Στην τέντα που η βρετανίδα καλλιτέχνις έχει στήσει σε ένα πάρκο του Μίνστερ υποδέχεται ανθρώπους διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων προκειμένου να εκθέσουν δημόσια τα πιστεύω τους συζητώντας με κατοίκους και επισκέπτες.
*Περισσότερες πληροφορίες για το Πρότζεκτ Γλυπτικής του Μίνστερ στη διεύθυνση http://www.skulpturprojekte.de/
Κάθε δέκα χρόνια το Μίνστερ της Γερμανίας μετατρέπεται σε μια τεράστια υπαίθρια γκαλερί
[Της ΚΑΤΙΑΣ ΑΡΦΑΡΑ, από τα ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ (σελ.22) της ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ στις 22/07/07 ]
Υπάρχει, άραγε, θέση για την τέχνη στο δημόσιο χώρο; Εχει τη δύναμη η σύγχρονη δημιουργία να ανοίξει ξανά ένα διάλογο με την πόλη, έξω από τα μουσεία;
Υπάρχουν περιθώρια παρέμβασης στα υπερ-δομημένα κέντρα; Το Πρότζεκτ Γλυπτικής που εγκαινιάστηκε τον περασμένο Ιούνιο στο Μίνστερ της Γερμανίας αποτελεί τη μοναδική διοργάνωση στον κόσμο που έχει ως αποκλειστικό στόχο να επαναφέρει την τέχνη στη δημόσια σφαίρα. Κάθε δέκα χρόνια η πόλη μετατρέπεται κυριολεκτικά σε υπαίθριο μουσείο καθώς καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο στήνουν τα έργα τους παντού, παρεμβαίνοντας τόσο στο κέντρο της πόλης (σε δρόμους, πλατείες, δημόσια κτίρια αλλά και εσωτερικές αυλές) όσο και στα περίχωρά της φθάνοντας μέχρι την τεχνητή λίμνη της.Πρόκειται για την 4η διεθνή συνάντηση γλυπτικής που διοργανώνουν η πρωτοποριακή πόλη της Γερμανίας και το Μουσείο Τέχνης της, παραγγέλνοντας σε διεθνούς φήμης καλλιτέχνες έργα διαδραστικά που έχουν δημιουργηθεί με άξονα ένα συγκεκριμένο χώρο της πόλης. Η ιδέα για την πρωτότυπη αυτή έκθεση γεννήθηκε στα 1977, όταν ο τότε διευθυντής του μουσείου αποφάσισε να οργανώσει μια μεγάλη έκθεση γλυπτικής προκειμένου να αλλάξει τη νοοτροπία των κατοίκων που αντιδρούσαν στις γλυπτικές εγκαταστάσεις δημόσιων χώρων.
Σήμερα, έπειτα από τέσσερις δεκαετίες, η πόλη και η ευρύτερη περιοχή δέχονται πλήθος επισκεπτών καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου καθώς εκθέτουν σε μόνιμη πλέον βάση σαράντα σχεδόν έργα προηγούμενων διοργανώσεων (μεταξύ αυτών και εγκαταστάσεις μνημειακών διαστάσεων του Ρίτσαρντ Σέρα και του Ντόναλντ Τζαντ), ενώ το μουσείο φυλάσσει στις συλλογές του μακέτες, σχέδια και πολύτιμα ντοκουμέντα από την κατασκευή τους. Στη φετινή διοργάνωση η έμφαση δίνεται στο βίντεο, το φιλμ και την περφόρμανς, υιοθετώντας παράλληλα το Διαδίκτυο ως μέσο διάδοσης και ανταλλαγής πληροφοριών με τους επισκέπτες. *Ο Αμερικανός Μάικ Κέλι παρουσιάζει μια ιδιότυπη βίντεο-εγκατάσταση στην εσωτερική αυλή της von Steuben Strasse με πυρήνα ένα άγαλμα από αλάτι και πηγή έμπνευσης τη βιβλική ιστορία του Λωτ. *Η Σούχα Κινοσίτα από την Κίνα έστησε μια ηχητική εγκατάσταση στην αίθουσα του Εμπορικού Επιμελητηρίου με θέμα το «σπασμένο τηλέφωνο» («αραβικό τηλέφωνο» για τους Γάλλους, «ψίθυροι» για τους Κινέζους) που παίζουν τα παιδιά σε διάφορες γλώσσες, καταδεικνύοντας τις αλλοιώσεις που υφίσταται ο προφορικός λόγος. *Ο βετεράνος Μπρους Νάουμαν υλοποιεί με καθυστέρηση σαράντα ετών το έργο του με τίτλο «Το τετράγωνο της κατάθλιψης» (πρόκειται για μια πρόταση που είχε καταθέσει στην πρώτη διοργάνωση του 1977). Η ανάστροφη πυραμίδα από μπετόν που κατασκεύασε στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Φυσικών Επιστημών παραπέμπει στην κοινωνική απομόνωση και το άγχος των μεγαλουπόλεων, καθώς δημιουργεί, σε όποιον στέκεται στο κέντρο της, την αίσθηση του εγκλεισμού στερώντας του κάθε προοπτική. *Η Μάρθα Ρόσλερ πραγματεύεται τη συλλογική μνήμη της πόλης με έμφαση στο ναζιστικό παρελθόν της παρεμβαίνοντας σε 3 μνημεία της.*Το Πρότζεκτ Γλυπτικής περιλαμβάνει, επίσης, σειρά δράσεων με χαρακτηριστικότερη εκείνη της Μαρία Πασκ με θέμα τη διαφορετικότητα. Στην τέντα που η βρετανίδα καλλιτέχνις έχει στήσει σε ένα πάρκο του Μίνστερ υποδέχεται ανθρώπους διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων προκειμένου να εκθέσουν δημόσια τα πιστεύω τους συζητώντας με κατοίκους και επισκέπτες.
*Περισσότερες πληροφορίες για το Πρότζεκτ Γλυπτικής του Μίνστερ στη διεύθυνση http://www.skulpturprojekte.de/
Sunday, July 15, 2007
Piero de la Fransesca
Do you know if Corfu has similar pieces of Art that can affect the implementation of profofesional tourist branding of Corfu.(The exhibition of works by Piero della Francesca and the Italian courts, running until 22 July 2007 at Arezzo, Sansepolcro and Montecchi, is an enthralling journey that accompanies visitors among the courts of the Renaissance through the eyes and art of the maestro.)
Πολιτισμός 2007
Ενδεικτικά παραθέτω κάποια απο τα έργα του Γ' ΚΠΣ σε εξέλιξη που αφορούν την προστασία και την ανάδειξη των πολιτισμικών πόρων στην ευρύτερη Κέρκυρα. O Φορέας ελέγχου και συντονισμού είναι η Περιφέρεια Ιονίων Νησιών, στις Αλυκές Ποταμού Κέρκυρας.
- Αποκατάσταση Βενετσιάνικων Αποθηκών - Δημιουργία Μουσείου Αλυκών - Αναπλάσεις Δενδροφυτεύσεις
- Αναβάθμιση Κεντρικών Περιοχών "Πόρτα Ρεμούντα" Παλιάς Πόλης Κέρκυρας
- Αναβάθμιση Περιοχής "Εβραϊκής" Παλιάς Πόλης Κέρκυρας
- Αποκατάσταση και ανάδειξη του Ιστορικού τόπυ της Νησίδας Λαζαρέτο
- Προστασία και ανάδειξη Αξιόλογων Αρχιτεκτονικών Στοιχειων της Αγροτική Υπαίθρου - Διατήρηση της Αγροτικής Κληρονομιάς και Δικτύωση
- Ανάδειξη και προβολή του Πολιτισμού των Ιόνιων Νησιών
- Ανάδειξη Πολιτιστικής Κληρονομιάς - Δημιουργία Οπτικοακουστικών Μέσων στο Νέο Φρούριο
- Προστασία και Ανάδειξη Πολιτιστικών Πόρων Λευκίμμης
- Ανάδειξη Στοιχείων Αρχιτεκτονικής - Αγροτικής Κληρονομιάς Δήμου Κασσωπαίων
- Ανακατασκευή Παλαιού Δημοτικού Σχολείου Επίσκεψης και μετατροπή του σε μουσείο Λαογραφικής Τέχνης και Βιβλιοθήκης
- Μόνιμη Έκθεση Ιστορικού Φωτογραφικού Υλικού στο Μουσείο Παλαιόπολης, Mon Repos Κέρκυρας
- Προστασία - Ανάδειξη Απαλλοτριωμένων Αρχαιολογικών χώρων στη Βόρεια Κέρκυρα (Δωρικός Ναός στην Ρόδα και Ρωμαϊκά Λουτρά στην Αχαράβη
- Προστασία και ανάδειξη Αρχαιολογικού χώρου Ναού της Αρτέμιδος
- Κέντρο Ανάδειξης του Πολιτισμού της Ελιάς και του Ελαιόκαρπου στο Δήμο Παρελίων
- Ανακατασκευή Διαμερίσματος για τη στέγαση της χορωδίας της Κέρκυρας
- Αποκατάσταση ΠΑραδοσιακού Σχολικού Συγκροτήματος Βελονάδων και ανάδειξή του σε πολιτιστικό κέντρο
- ΨΗΦΙΑΚΗ Ανάδειξη των Βυζαντινών Εκκλησιών της Κέρκυρας
........κ.α.
Friday, July 6, 2007
Ιστορία της νεώτερης ελληνικής Tέχνης στην Κέρκυρα
ΣΤΗΝ ΚΑΤΩ ΚΟΡΑΚΙΑΝΑ, στην Κέρκυρα, εγκαινιάζεται αύριο (7 Ιουλίου) στο παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης έκθεση, με έργα που θα αποτελέσουν τη μόνιμη συλλογή του παραρτήματος. Τα έργα αφηγούνται την ιστορία της νεώτερης ελληνικής τέχνης από τα μεταβυζαντινά χρόνια μέχρι σήμερα, με έμφαση στους καλλιτέχνες της Επτανησιακής Σχολης. Ολα, προέρχονται από τη συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης και από τη συλλογή του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη. Η περιήγηση αρχίζει με ένα έργο από το εργαστήριο του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου και περνά στα πρώτα έργα της επτανησιακής σχολής και διατρέχει στη συνέχεια την άνθηση της Σχολής του Μονάχου με έργα των: Νικηφόρου Λύτρα, Νικόλαου Γύζη, Γεώργιου Ιακωβίδη. Από τα τέλη του 19ου αιώνα περιλαμβάνονται έργα των Ιωάννη Αλταμούρα, Κωνσταντίνου Βολανάκη και Συμεών Σαββίδη, οι οποίοι αποδίδουν το φυσικό κόσμο με εμπρεσιονιστική ματιά. Τα έργα του ελληνικού μοντερνισμού εκπροσωπούνται από τους: Κωνσταντίνο Παρθένη, Κωνσταντίνο Μαλέα, Μιχάλη Οικονόμου, Δημήτρη Γαλάνη και η γενιά του 30 από τους Φώτη Κόντογλου, Αγήνορα Αστεριάδη, Σπύρο Βασιλείου.Τέλος, οι δεκαετίες του '60 και του '70 και οι σύγχρονοι Ελληνες δημιουργοί παρουσιάζονται με τα έργα της Οπυς Ζούνη, του γλύπτη Θόδωρου, των: Γιώργου Λαζόγκα, Παναγιώτη Τέτση, Γιώργου Ρόρρη, Στάθη Λογοθέτη κ.ά. Τη γενική εποπτεία της έκθεσης έχει η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης κ. Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, τα έργα της Επτανησιακής Σχολής επέλεξε η επιμελήτρια Αλεξάνδρα Αποστολίδου και τα έργα της μεταπολεμικής περιόδου η επιμελήτρια Ζίνα Καλούδη.
Η βίλα Μιμπέλη
Εκτός από τις μόνιμες συλλογές, η Εθνική Πινακοθήκη θα συνεχίσει να οργανώνει περιοδικές εκθέσεις και στο δεύτερο κτήριο της βίλας Μιμπέλη, μόλις οι κτιριολογικές συνθήκες το επιτρέψουν. Το ιστορικό κτήριο της βίλας δημιουργήθηκε με την αναπαλαίωση ενός μεσαιωνικού πύργου, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση είχε χτιστεί στην περιοχή της σημερινής Κάτω Κορακιάνας γύρω στα 1600, από τον Ιταλό βαρόνο Λούκα Μιμπέλη. Στις αρχές του 20ου αιώνα το κτήριο δέχτηκε προσθήκες και έγινε γνωστό με το όνομα Καστέλλο. Το Καστελλίνο και το Καστελλέτο που αποτελούσαν βοηθητικά κτήρια του συγκροτήματος που ανακαινίσθηκαν το 1992.
(Aπό ΞΕΝΗ ΜΟΥΧΙΜΟΓΛΟΥ, Εφημερίδα Ναυτεμπορική Παρασκευή, 6 Ιουλίου 2007)
Η βίλα Μιμπέλη
Εκτός από τις μόνιμες συλλογές, η Εθνική Πινακοθήκη θα συνεχίσει να οργανώνει περιοδικές εκθέσεις και στο δεύτερο κτήριο της βίλας Μιμπέλη, μόλις οι κτιριολογικές συνθήκες το επιτρέψουν. Το ιστορικό κτήριο της βίλας δημιουργήθηκε με την αναπαλαίωση ενός μεσαιωνικού πύργου, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση είχε χτιστεί στην περιοχή της σημερινής Κάτω Κορακιάνας γύρω στα 1600, από τον Ιταλό βαρόνο Λούκα Μιμπέλη. Στις αρχές του 20ου αιώνα το κτήριο δέχτηκε προσθήκες και έγινε γνωστό με το όνομα Καστέλλο. Το Καστελλίνο και το Καστελλέτο που αποτελούσαν βοηθητικά κτήρια του συγκροτήματος που ανακαινίσθηκαν το 1992.
(Aπό ΞΕΝΗ ΜΟΥΧΙΜΟΓΛΟΥ, Εφημερίδα Ναυτεμπορική Παρασκευή, 6 Ιουλίου 2007)
Tuesday, July 3, 2007
Sunday, July 1, 2007
Άρθρο του Νίκου Δήμου
ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΟΥ η λέξη παράδεισος σημαίνει ένα πράγμα: Πασχαλινή Κέρκυρα.
Φαντάζομαι τον παράδεισό μου, σαν παράδεισο των αισθήσεων. Και σ' όλο τον κόσμο, μόνο σ' έναν τόπο, μόνο μία στιγμή το χρόνο, φτάνουν όλες οι αισθήσεις ταυτόχρονα στην κορύφωσή τους.Μεγάλο Σάββατο πρωί, ώρα εννέα, στη Σπιανάδα.Η πρώτη ευτυχία έρχεται από την αίσθηση του χώρου. Τι ηδονή για την ψυχή, που έχει χάσει τα μέτρα της ανάμεσα στο συμπιεσμένο και στο απεριόριστο! Εδώ ο χώρος λειτουργεί, αναπνέει. Έχει την άνεση, το ρυθμό και τα όρια που περιμένεις. Αισθάνεσαι τοποθετημένος στις ανθρώπινες συντεταγμένες σου - στις σωστές σου αναλογίες. Τίποτα δε σε πιέζει, όλα γύρω σου σεστηρίζουν, σε πλαισιώνουν. Esplanade, Σπιανάδα. Εδώ η λέξη πλατεία, βρίσκει το πρώτο της νόημα.Η δεύτερη ευτυχία είναι η όραση.Βλέπεις το κερκυραϊκό φως γλυκό, μελένιο, να χαϊδεύει τις προσόψεις των σπιτιών του Λιστόν. (Α! οι προσόψεις της Κέρκυρας: πίνακες τέχνης και φύσης - όπου τα χρώματα και η υγρασία παίζουν μόνο με τόνους και ημιτόνια). Βλέπεις τον καταγάλανο ουρανό (πάντα είναι γαλανός ο ουρανός το Μεγάλο Σάββατο στην Κέρκυρα - ο Αγιος φροντίζει γι' αυτό), μέσα από τα πορφυρά λουλούδια του δέντρου του Ιούδα. Σε λίγο θα δεις τα χρυσά, τα γαλάζια και τα κόκκινα της λιτανείας.Πανηγύρι έχει η όσφρηση. Όλη η Κέρκυρα ένας κήπος. Ευωδιάζει τόσο έντονα, που ώρες - ώρες σε ζαλίζει. Πνοές-πνοές έρχονται σαν μικρά κύματα οι μυρωδιές - κάθελουλούδι, κάθε δέντρο, κάθε πλαγιά και κάθε χωριό της Κέρκυρας σου στέλνει το δικό του μήνυμα.Όλα όμως θα τα δέσει η ακοή, μόλις από μακριά ακουστούν οι ήχοι της μεγάλης λιτανείας. Το Μέγα Σάββατο οι Κερκυραίοι περπατάνε τον Άγιο τους. Με φιλαρμονική και στολές. Με σεβασμό και έξαρση. Με μουσική.Μουσική στην Κέρκυρα - που έχει περισσότερες φιλαρμονικές από κινηματογράφους. (Ένας ορισμός του πολιτισμού; Όταν οι ασκούντες την τέχνη ξεπερνάνε τους ακροατές;) Δεν θα ξεχάσω ποτέ κάποιο πρώτο πρωινό ξύπνημα σ' ένα παλιό, πανύψηλο ξενοδοχείο της Σπιανάδας, όταν από κάθε παράθυρο ακουγόταν και άλλη μπάντα.Στην Κέρκυρα η μουσική δεν είναι απλός ήχος. Γίνεται περιβάλλον. Γίνεται ζωή. Γίνεται - τελικά - οι ακροατές της. Το κοινό δενείναι δέκτης αλλά τμήμα του έργου.Κάποτε αυτό θα το πούνε "χάππενινγκ".Υπάρχει ένα μουσικό κομμάτι που ακούγεται μόνο στην Κέρκυρα, μόνο στη λιτανεία. Ένα κομμάτι μελωδικό σαν τους κήπους της Κέρκυρας, λυπημένο σαν την εβδομάδα των Παθών, λυρικό σαν το ασημένιο φως των ελαιώνων, ρυθμικό σαν το κύμα της θάλασσας. Πένθιμο εμβατήριο από τον "Άμλετ" του Franco Faccio. Οι Κερκυραίοι το λένε απλά "ο Αμλέτος".Όταν λοιπόν ανυψωθεί ο Αμλέτος σαν λυγμός και σαν έκσταση πάνω από τις κοκκινόχρυσες στολές της Παλαιάς Φιλαρμονικής, η αίσθηση δεν αντέχεται. Η ζωή τεντώνει τόσο μέσα σου, που νομίζεις πως θα σπάσεις από ευτυχία. Σαν πόνος και σαν βάλσαμο ο Αμλέτος κυματίζει πάνω από την πλατεία κι εσύ γεύεσαι τον παράδεισο σ' αυτή τηΓη.Δεκατρείς φορές έχω ακούσει τον Αμλέτο στη Σπιανάδα και κάθε φορά νομίζω πως η καρδιά μου θα σταματήσει (και ίσως εύχομαι να σταματήσει έτσι!). Αψηφώ την εορταστική ταλαιπωρία, την τουριστική πολυκοσμία, τη βαρβαρότητα των ορεσίβιων (δίπλα στους Επτανήσιους, όλοι εμείς είμαστε αρκούδες). Ό,τι και να γίνεται γύρω, ο Άγιος και ο Αμλέτος νικάνε - και το θαύμα λειτουργεί κάθε Μεγάλο Σάββατο στη Σπιανάδα.Α, Κέρκυρα-Κέρκυρα, που δεν γνώρισες την τυραννία του Τούρκου και την κακομοιριά του πεύκου. (Το δέντρο-ραγιάς, άμορφο και άσκημο). Πού μαζί με τ' αδέρφια σου νησιά σώζετε το όνομα της ποίησης και της μουσικής στην Ελλάδα.Κι αν τύχει να είμαι μακριά, όπου κι αν βρεθώ, όταν έρθει Μεγάλο Σάββατο τραγουδάω μέσα μου τον Αμλέτο. Κλείνωτα μάτια και για ένα δευτερόλεπτο το θαύμα συντελείται πάλι.Ο παλιός Αμλέτος, ο σκοτεινός πρίγκιπας της αμφιθυμίας, πνίγηκε στο φως, τη μελωδία και τη μυρωδιά της άνοιξης. Αμφιβολία καμιά: "γλυκιά η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα".Ο παράδεισός μου: Φως, ανθισμένη Σπιανάδα και η Παλαιά Φιλαρμονική να παίζει, να παίζει, να παίζει τον Αμλέτο.......
Tο κείμενο γράφτηκε το 1980.
Φαντάζομαι τον παράδεισό μου, σαν παράδεισο των αισθήσεων. Και σ' όλο τον κόσμο, μόνο σ' έναν τόπο, μόνο μία στιγμή το χρόνο, φτάνουν όλες οι αισθήσεις ταυτόχρονα στην κορύφωσή τους.Μεγάλο Σάββατο πρωί, ώρα εννέα, στη Σπιανάδα.Η πρώτη ευτυχία έρχεται από την αίσθηση του χώρου. Τι ηδονή για την ψυχή, που έχει χάσει τα μέτρα της ανάμεσα στο συμπιεσμένο και στο απεριόριστο! Εδώ ο χώρος λειτουργεί, αναπνέει. Έχει την άνεση, το ρυθμό και τα όρια που περιμένεις. Αισθάνεσαι τοποθετημένος στις ανθρώπινες συντεταγμένες σου - στις σωστές σου αναλογίες. Τίποτα δε σε πιέζει, όλα γύρω σου σεστηρίζουν, σε πλαισιώνουν. Esplanade, Σπιανάδα. Εδώ η λέξη πλατεία, βρίσκει το πρώτο της νόημα.Η δεύτερη ευτυχία είναι η όραση.Βλέπεις το κερκυραϊκό φως γλυκό, μελένιο, να χαϊδεύει τις προσόψεις των σπιτιών του Λιστόν. (Α! οι προσόψεις της Κέρκυρας: πίνακες τέχνης και φύσης - όπου τα χρώματα και η υγρασία παίζουν μόνο με τόνους και ημιτόνια). Βλέπεις τον καταγάλανο ουρανό (πάντα είναι γαλανός ο ουρανός το Μεγάλο Σάββατο στην Κέρκυρα - ο Αγιος φροντίζει γι' αυτό), μέσα από τα πορφυρά λουλούδια του δέντρου του Ιούδα. Σε λίγο θα δεις τα χρυσά, τα γαλάζια και τα κόκκινα της λιτανείας.Πανηγύρι έχει η όσφρηση. Όλη η Κέρκυρα ένας κήπος. Ευωδιάζει τόσο έντονα, που ώρες - ώρες σε ζαλίζει. Πνοές-πνοές έρχονται σαν μικρά κύματα οι μυρωδιές - κάθελουλούδι, κάθε δέντρο, κάθε πλαγιά και κάθε χωριό της Κέρκυρας σου στέλνει το δικό του μήνυμα.Όλα όμως θα τα δέσει η ακοή, μόλις από μακριά ακουστούν οι ήχοι της μεγάλης λιτανείας. Το Μέγα Σάββατο οι Κερκυραίοι περπατάνε τον Άγιο τους. Με φιλαρμονική και στολές. Με σεβασμό και έξαρση. Με μουσική.Μουσική στην Κέρκυρα - που έχει περισσότερες φιλαρμονικές από κινηματογράφους. (Ένας ορισμός του πολιτισμού; Όταν οι ασκούντες την τέχνη ξεπερνάνε τους ακροατές;) Δεν θα ξεχάσω ποτέ κάποιο πρώτο πρωινό ξύπνημα σ' ένα παλιό, πανύψηλο ξενοδοχείο της Σπιανάδας, όταν από κάθε παράθυρο ακουγόταν και άλλη μπάντα.Στην Κέρκυρα η μουσική δεν είναι απλός ήχος. Γίνεται περιβάλλον. Γίνεται ζωή. Γίνεται - τελικά - οι ακροατές της. Το κοινό δενείναι δέκτης αλλά τμήμα του έργου.Κάποτε αυτό θα το πούνε "χάππενινγκ".Υπάρχει ένα μουσικό κομμάτι που ακούγεται μόνο στην Κέρκυρα, μόνο στη λιτανεία. Ένα κομμάτι μελωδικό σαν τους κήπους της Κέρκυρας, λυπημένο σαν την εβδομάδα των Παθών, λυρικό σαν το ασημένιο φως των ελαιώνων, ρυθμικό σαν το κύμα της θάλασσας. Πένθιμο εμβατήριο από τον "Άμλετ" του Franco Faccio. Οι Κερκυραίοι το λένε απλά "ο Αμλέτος".Όταν λοιπόν ανυψωθεί ο Αμλέτος σαν λυγμός και σαν έκσταση πάνω από τις κοκκινόχρυσες στολές της Παλαιάς Φιλαρμονικής, η αίσθηση δεν αντέχεται. Η ζωή τεντώνει τόσο μέσα σου, που νομίζεις πως θα σπάσεις από ευτυχία. Σαν πόνος και σαν βάλσαμο ο Αμλέτος κυματίζει πάνω από την πλατεία κι εσύ γεύεσαι τον παράδεισο σ' αυτή τηΓη.Δεκατρείς φορές έχω ακούσει τον Αμλέτο στη Σπιανάδα και κάθε φορά νομίζω πως η καρδιά μου θα σταματήσει (και ίσως εύχομαι να σταματήσει έτσι!). Αψηφώ την εορταστική ταλαιπωρία, την τουριστική πολυκοσμία, τη βαρβαρότητα των ορεσίβιων (δίπλα στους Επτανήσιους, όλοι εμείς είμαστε αρκούδες). Ό,τι και να γίνεται γύρω, ο Άγιος και ο Αμλέτος νικάνε - και το θαύμα λειτουργεί κάθε Μεγάλο Σάββατο στη Σπιανάδα.Α, Κέρκυρα-Κέρκυρα, που δεν γνώρισες την τυραννία του Τούρκου και την κακομοιριά του πεύκου. (Το δέντρο-ραγιάς, άμορφο και άσκημο). Πού μαζί με τ' αδέρφια σου νησιά σώζετε το όνομα της ποίησης και της μουσικής στην Ελλάδα.Κι αν τύχει να είμαι μακριά, όπου κι αν βρεθώ, όταν έρθει Μεγάλο Σάββατο τραγουδάω μέσα μου τον Αμλέτο. Κλείνωτα μάτια και για ένα δευτερόλεπτο το θαύμα συντελείται πάλι.Ο παλιός Αμλέτος, ο σκοτεινός πρίγκιπας της αμφιθυμίας, πνίγηκε στο φως, τη μελωδία και τη μυρωδιά της άνοιξης. Αμφιβολία καμιά: "γλυκιά η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα".Ο παράδεισός μου: Φως, ανθισμένη Σπιανάδα και η Παλαιά Φιλαρμονική να παίζει, να παίζει, να παίζει τον Αμλέτο.......
Tο κείμενο γράφτηκε το 1980.
Photo Walks in the Corfu Island
Check the wonderful photos in slideshow taken and published from Alanaplin and his visit in Corfu
http://www.flickr.com/photos/alanaplin/sets/72157594290696015/
His idea is so great that it could be put in a proper software and be a perfect guide in Corfu. It could very easily work as a Virtual Guide.
Creative ideas require immediate action.
Comment or email me about that idea.
http://www.flickr.com/photos/alanaplin/sets/72157594290696015/
His idea is so great that it could be put in a proper software and be a perfect guide in Corfu. It could very easily work as a Virtual Guide.
Creative ideas require immediate action.
Comment or email me about that idea.
Subscribe to:
Posts (Atom)