Το Ιντερνετ ως μοντέλο της Σύγχρονης Κέρκυρας

Η Κέρκυρα μπορεί να γίνει πόλος καινοτόμων εφαρμογών.

Web 2.0, refers to a perceived second generation of web-based communities and hosted services — such as social-networking sites, wikis and folksonomies — which aim to facilitate collaboration and sharing between users.

http://en.wikipedia.org/wiki/Web_2

(Του Μάθιου Τσιμιτάκη, "Καθημερινή", σελ.5 , Κυριακή 30/09/07)

Το Web 2.0 μπορεί στην Ελλάδα μόλις να ξεκινάει, αλλά στις Ηνωμένες Πολιτείες ήδη έχει αρχίσει ο κορεσμός του, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τόσο των περισσότερων αναλυτών, όσο και αρκετών εκ των πρωταγωνιστών του. Τα τελευταία πέντε χρόνια οι χρήστες του Διαδικτύου απέκτησαν εκατοντάδες διαφορετικούς τρόπους επικοινωνίας (YouTube), παρουσίας στο Διαδίκτυο (Facebook, MySpace), χρήσιμα εργαλεία εντοπισμού και μοιράσματος πληροφοριών (Google maps, Flickr) κ.ά. Και το σημαντικότερο: Ολα τα παραπάνω τα διαμόρφωσαν οι ίδιοι οι χρήστες. Το ερώτημα που πλανάται στο μυαλό των περισσότερων αναλυτών ήδη αφορά την επόμενη φάση. Mε τι θα μοιάζει; Τι εργαλεία θα μας δώσει και τι δυνατότητες θα προσφέρει;

....Ένας απο τους ιδρυτές του Web 2.0, ο τριανταπεντάρης, σήμερα, Γκεράτσι, δημιουργός μιας σειράς από κοινωνικά δίκτυα που ασχολούνται με τη σχέση πόλης - Διαδικτύου, παρουσίασε την πρώτη του δουλειά, ενώ ήταν ακόμα μεταπτυχιακός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης· ήταν το δίκτυο Νeighbor Νode, ένα δίκτυο κόμβων ασύρματης δικτύωσης τοποθετημένων σε γειτονιές του Εast Village στη Νέα Υόρκη.
Oι κάτοικοι κάθε γειτονιάς μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τους κόμβους αυτούς σαν πίνακες ανακοινώσεων αλλά και τόπους εικονικής συνεύρεσης. «Σκεφτόμουν εκείνη την εποχή πως το Ιντερνετ εξυπηρετούσε καλά τους ανθρώπους σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά όχι και σε τοπική», μας εξηγεί καθώς περπατάμε στους δρόμους του Williamsburg, στο Μπρούκλιν της Ν. Υόρκης, μια γειτονιά που μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν γκέτο, αλλά τώρα μετατρέπεται σε κέντρο καλλιτεχνών και πολυτελών κατοικιών.

Παγκόσμια επιτυχία
«Οι wi-fi routers είναι εξ ορισμού εντοπισμένοι στον χώρο. Σκεφτόμουν πως θα μπορούσα με την τεχνολογία να βάλω τους ανθρώπους να γνωριστούν, κάτι που όλο και λιγότερο γίνεται στον πραγματικό κόσμο. Αργότερα συνέδεσα τις γειτονιές μεταξύ τους και έφτιαξα ένα δίκτυο των γειτονιών».
Το πρόγραμμα στέφθηκε με επιτυχία. Οι κάτοικοι όντως είδαν την τεχνολογία σαν ευκαιρία να γνωρίσουν τους γείτονές τους και να ενημερωθούν για τα θέματα της περιοχής τους και σύντομα η εφαρμογή απλώθηκε σε πόλεις της Ισπανίας, της Κεντρικής Αμερικής, της Νέας Ζηλανδίας και βεβαίως των ΗΠΑ. «Απο τότε», συνεχίζει ο Γκεράτσι, «άρχισα να ερευνώ τρόπους προκειμένου να σκεπάσω με Ιντερνετ τον φυσικό χώρο ή και το αντίστροφο. Το Νeighbor Νode ήταν μια κοινωνικά εποικοδομητική ιδέα. Η Grafedia πάλι ήταν μια κοινωνικά υπονομευτική ιδέα».
Χρησιμοποιώντας το Grafedia μπορεί ο καθένας να λινκάρει (συνδέσει) ένα γκράφιτι από τον αστικό χώρο με μια σελίδα του Διαδικτύου, στέλνοντας απλώς ένα μήνυμα μέσω email, ή sms στον σέρβερ του προγράμματος και γράφοντας αντίστοιχα τη διεύθυνση στον τοίχο με μπλε μαρκαδόρο. Πολύ σύντομα η αφαιρετική αυτή διαδικασία άρχισε να δίνει καλλιτεχνικά έργα, εκπαιδευτικά εργαλεία (ένα σχολείο στην Αυστραλία οργάνωσε εκπαιδευτικό κυνήγι θησαυρού για τους μαθητές του), απόπειρες προώθησης μουσικών συγκροτημάτων κ.ά.
Διαπολιτισμικές σπουδές
Μπροστά στον ενθουσιασμό που κυριαρχούσε από την κυκλοφορία των google maps και τη δημιουργία άπειρων εφαρμογών, ξαφνικά δημιούργησε το Found City, μια εφαρμογή που επιτρέπει στον καθένα να βάζει ετικέτες (tags) σε ό,τι συναντά στον χώρο και να το δημοσιεύει στους χάρτες του Διαδικτύου. «Ας πούμε εντόπιζες ένα ωραίο καφέ. Εστελνες το μήνυμά σου με SMS και η υπηρεσία το έβαζε σε Google Map για σένα. Πήγαινε την ιδέα μου ένα βήμα πιο κάτω».
Ο Τζ. Γκεράτσι πιστεύει ότι η εποχή του Web 2.0 τελειώνει, αλλά μας κληροδοτεί ενδιαφέρουσες νέες ιδέες που αποκτήθηκαν χωρίς κόστος. ....... Πιστεύω ότι οδεύουμε προς την εποχή που θα παίρνουμε μοντέλα από το Διαδίκτυο και θα τα εφαρμόζουμε στις πόλεις μας».

Το μέλλον
«Αν υπάρξει ποτέ φάση Web 2.1, τότε κατά πάσα πιθανότητα θα αφορά εφαρμογές που θα ασχολούνται ακόμα περισσότερο με τον συνδυασμό δεδομένων του φυσικού χώρου με τον κυβερνοχώρο, με στόχο την κατάργηση ή τουλάχιστον τη θόλωση των συνόρων μεταξύ τους», υποστηρίζει ο Γκεράτσι. «Με την Grafedia ήθελα να προκαλέσω ένα ρήγμα στα τείχη που χωρίζουν τον πραγματικό κόσμο από τον εικονικό. Νομίζω πως θα έρθει μια μέρα όπου πόλεις και Διαδίκτυο θα είναι ένα και το αυτό. Ισως οι πόλεις μας ακολουθήσουν το μοντέλο του Ιντερνετ μια μέρα, να γίνουν προέκτασή του. Υπήρξε τόση καινοτομία στο Διαδίκτυο που δεν μπορεί παρά να μεταφέρουμε αυτήν την αποτελεσματικότητα στην πόλη, αφού το Ιντερνετ αναπτύχθηκε περισσότερο από αυτήν».
Στο ερώτημα αν ανήκει στους τεχνο-αισιόδοξους που βλέπουν την τεχνολογία ως μέσο κοινωνικής εξέλιξης, η απάντησή του είναι απερίφραστη: «Ναι. Ακούγεται κάπως ιδεαλιστικό αλλά το πιστεύω. Δούλεψα σε πολλά πρότζεκτ που με βοήθησαν να βγάλω άκρη με το παζλ, πόλη, Ιντερνετ, κοινωνική αλληλεπίδραση κοκ. Tώρα προσπαθώ να βάλω στην εξίσωση (πόλη-τεχνολογία) την παράμετρο της ισόρροπης ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος. Και πιστεύω ότι το Ιντερνετ μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο».

Νέες εφαρμογές
Neighbor Node
Ενα δίκτυο wi-fi hot spots δημιουργεί πίνακες ανακοινώσεων και χώρους συνεύρεσης πολιτών ανά γειτονιά. Το δίκτυο των γειτονιών συντονίζεται απο αυτό το site http://www.neighbornode.net/

Grafedia
Γκράφιτι με προέκταση στο Ιντερνετ. Εδώ βρίσκετε γκράφιτι που έχουν δημιουργήσει άλλοι στους τοίχους όλου του κόσμου και έχουν συνδέσει με εικόνες στο Ιντερνετ. Η διεύθυνση είναι http://www.grafedia.net/

Found City
Ο καθένας μπορεί να ενημερώσει ένα χάρτη στο Διαδίκτυο με ενδιαφέροντα πράγματα που βρίσκει στην πόλη του και να δει τις αντίστοιχες ενημερώσεις άλλων. Στο http://www.foundcity.net/

Pheeder
Το Ρheeder λειτουργεί σαν ομαδικό email, μόνο που διεκπεραιώνεται μέσω κινητού τηλεφώνου. Ο καθένας μπορεί να στείλει ένα φωνητικό μήνυμα σε πολλούς αποδέκτες ταυτόχρονα και αυτοί με τη σειρά τους να το επαναπροωθήσουν σε άλλους χρήστες.
http://www.pheeder.com/

O «APIΩN» & O ΔΗΜΟΣ AΧΙΛΛΕΙΩΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ

ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ

Ελάτε στο Σταυρό, να τρυγήσουμε, ...να πατήσουμε σταφύλια, να ακούσουμε μουσική, να πιούμε κρασί και να γλεντήσουμε!
Τη Κυριακή, 23 Σεπτέμβρη, στις 8.00 το απόγευμα, εμείς οι Σταυριώτες, θα στήσουμε τη δική μας ΓΙΟΡΤΗ ΚΡΑΣΙΟΥ!
Eυκαιρία να τιμήσουμε και το όνομα του Χωριού μας, που δεν μπορέσαμε να το γιορτάσουμε έγκαιρα, λόγο εκλογών.
Στην εκδήλωση θα διαβαστούν χαρακτηριστικά κείμενα αφιερωμένα στο ΚΡΑΣΙ... ειδικά γραμμένα για τη βραδιά.
Στην αίθουσα του Συλλόγου «ΑΡΙΩΝ» θα πραγματοποιηθεί φωτογραφική έκθεση με θέμα τις τελευταίες δραστηριότητες του Συλλόγου.
Φυσικά, θα ακούσουμε και Kερκυραϊκή μουσική, θα τραγουδήσουμε δικά μας τραγούδια και θα χορέψουμε τους χορούς που αγαπάμε!
Σας περιμένουμε, όλους εκεί, να διασκεδάσουμε μαζί... όπως ξέρουν να διασκεδάζουν οι Σταυριώτες!
...............................................................................................................................................................................
Σημείο συνάντησης και πραγματοποίηση εκδήλωσης... θα είναι η Παναγιά των Αγνάντων, πάνω στο κεντρικό δρόμο του χωριού.
Ώρα συνάντησης και εκκίνησης 8.30 το απόγευμα.
...............................................................................................................................................................................
Στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία.
Mπορείτε να τηλεφωνήσετε ή να στείλετε Mail...
Eκπολιτιστικός Σύλλογος Σταυρού «ΑΡΙΩΝ».
Γιάννης Λουκάς. Πρόεδρος Συλλόγου.

E-mail: arion_gl@otenet.gr / psm@οtenet.gr / psmavro@yahoo.gr

Meet the Fondation Marcel Hicter

The Fondation Hicter is a non-profit organization established in 1980. Its goals are : - the promotion and the public awareness of cultural democracy in Belgium, Europe and at the international level, by networking, analysis spreading and innovative actions ; - the empowerment of citizens thanks to an offer of cultural training programs and tools stressing interdiciplinary approach and co-operation at the European level. Training professionals to cultural management is, since the Fondation was established, one of its specialities. Its various training programs enable operators to build bridges between the evolution of cultural practices and new needs concerning working methods and skills to develop. The Fondation Hicter also promotes culture among decision-makers and fosters cultural co-operation enabling partners to undertake common projects taking into account all specificities. As a provider of life-long learning services, the Fondation Hicter plays the interface between field operators and cultural decision-makers. It informs and monitors cultural managers. The Fondation sometimes advises public cultural authorities. It plays a role in analysing actual and future policies and actions through action-research programs produced in partnership with European cultural organizations. The Fondation’s fundings come mainly from three sources : the Belgian French speaking Community, the European Union and incomes generated by services it provides.

The Fondation Hicter manages various projects in partnership with European cultural organizations. They deal with the production of innovative cultural management training tools and with studies on cultural trends in Europe as well as on the transborder cultural co-operation practices. The complexity of such projects needs the contribution of structures specialized on the issue, the subject and/or on the choosen territory. The Fondation Hicter is always very aware of the impact of such projects regarding both citizen involvement and territorial development.

Research on women access to key management job in the cultural sector
The number of women taking part to cultural management training programs constantly increases. However the number of them who reach a post equivalent to their training level remains lower. Artemis is a research project that aims to experiment various actions allowing women to reach the professional level of responsibility they wish to get according to their skills and competences. They concern the employers’ public awareness as well as taking on board the gender issue in the cultural sector. The study will identify the positive and negative elements influencing this highly sensitive equal opportunity topic. Concrete innovative proposals will be made to improve the situation. The Fondation Hicter is the leader of Artemis, an Equal project organized with as partners : La Vénerie cultural center, CESEP and FLORA, a gender network.

Έρχεται η Άνοιξη ή απλά είναι πολιτικό παιχνίδι;

Ασφαλιστική ενημερότητα έλαβε μετά από πάρα πολύ καιρό ο Δήμος Κερκυραίων και οι Δημοτικές Επιχειρήσεις και οργανισμοί, μετά την πληρωμή των χρεών που υπήρχαν προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία.Με τον τρόπο αυτό, όπως τόνισε σε συνέντευξη τύπου ο Δήμαρχος Κερκυραίων Σωτήρης Μικάλεφ, θα γίνει δυνατή η είσπραξη οφειλών από τρίτους και η δημιουργία σημαντικών έργων και παρεμβάσεων όπως η ανάπλαση της Λαϊκής Αγοράς και του Άλσους της Γαρίτσας. Ωστόσο τα συνολικά χρέη του Δήμου, των επιχειρήσεων και των οργανισμών του, ανέρχονται στα 38 εκ ευρώ. Πρόκειται για το μεγαλύτερο χρέος που υπήρξε στην ιστορία του Δήμου Κερκυραίων και το οποίο καλείται να διευθετήσει η σημερινή Δημοτική Αρχή. Ολοκληρώνεται τον Οκτώβριο ο ισόγειος όροφος του Μαρασλείου Μεγάρου και τον Δεκέμβριο ο όροφος, γεγονός που θα επιτρέψει την ενιαία στέγαση των Δημοτικών Υπηρεσιών και της Δημοτικής Αρχής.Η ολοκλήρωση της αναπαλαίωσης του Μαρασλείου, έγινε δυνατή, σύμφωνα με τον Δήμαρχο Κερκυραίων, μετά την τακτοποίηση των οικονομικών εκκρεμοτήτων που υπήρχαν προς τον εργολάβο.

(from http://www.incorfu.gr/)

Η διαφάνεια και η ειλικρίνεια είναι η μόνη αξία που ξεχωρίζει τους ενάρετους πολιτικούς.

Can Corfu obtain/create its own "GAUDI" cultural identity?

This moment Barcelona is investing heavily in their cultural identity and the aim is to protect their unique cultural identity and their unique cultural competitive advantage/characteristic.

In Corfu, there are not only unique architectural buildings but we can promote the work of famous Corfiots, by creating museums and exhibitions.

Just to mention the SAGRADA FAMILIA project will be finished in 10 years time and is funded mainly by the visitors, which are hundreds of thousands every year.

INVESTMENT and LONG TERM STRATEGY IS CRUCIAL and this blog can help all interesting parties learn by best practices around the world on how to implement successful cultural heritage methodologies.

CultureLink: Update

Culturelink New Joint Publications Series

UNESCO's Convention on the Protection and the Promotion of the Diversity of Cultural Expressions: Making it Work

Edited by Nina Obuljen and Joost SmiersCulturelink Joint Publications Series No. 9, Institute for International Relations, Zagreb, 2006, 402 pp., ISBN 953-6096-40-4, 29€

Here is the Introduction from the publication:

On 20 October 2005, the General Conference of UNCSCO adopted the Convention on the Protection and Promotion oft he Diversity of Cultural Expressions. This book provides the history behind the adoption of the Convention, analyses its legal value and potential impact, and tries to envisage the most appropriate strategies for its effective implementation.
Cultural production, distribution, exhibition and promotion worldwide are increasingly monopolised; fewer owners than ever before dominate the cultural market. At the same time, the choice available to consumers in many fields of the arts is less diversified. Cultural life is diminished when the variety of artistic expressions that can reach audiences and buyers of works of art is reduced. From a human rights perspective this is not a sound development. This reduction in the number of owners and the diversity of choices is also a threat to democracy, since a rich diversity of voices and images is essential for democratic discourse.
The UNESCO Convention is designed to be a legally-binding treaty that will confirm the right of nation states to intervene in the cultural market. It is meant to give states the possibility to take those measures they deem necessary for the protection and the promotion of the flourishing of the diversity of artistic expressions. This might be, for instance, to facilitate the production and distribution of works of art through tax measures or subsidies; it might include as well regulations to control the size of cultural enterprises, or to obligate firms to distribute the rich diversity of products created by artists in that country. It would certainly favour broad international exchanges of films, music, literature, works of visual arts and design, theatre, opera, musicals, and all the mixed, new and digitised forms that one can imagine. The (re)introduction of competition policies may be an important tool in that set of measures.
One of the purposes of this Convention is to prevent cultural life from being dominated by only a few players and to give consumers the possibility to choose from among the broad range of expressions that artists create and perform.
The Convention is necessary because in a world dominated by a neo-liberal economic agenda, any measure that distorts commerce is considered to be a barrier to free trade and runs the risk of being confronted by trade sanctions. This free trade context can be harmful for human rights, for environmental protection and for the maintenance of cultural diversity in our societies, the preoccupation of this book. Just as the Convention on Biodiversity tries to correct this harm for environmental questions, UNESCO's Convention on cultural diversity is meant to do this in the domain of artistic expressions.
The Convention on the Protection and Promotion of the Diversity of Cultural Expressions represents an opportunity, but also presents a difficult challenge. Not only must it be ratified by a broad range of countries from every geo-political region, it must also be made to work. Making it work is essential if cultural diversity is to bloom and not be suppressed by multinational firms or trade sanctions. In Annex II the full text of the Convention can be found.
Part I of our book has two articles that trace the decades' long history of the struggle for more equal and balanced cultural relations the world over. Part II provides a realistic analysis of what the Convention gives us and some sobering observations of what it does not deliver. What kind of instrument is this? What rights and obligations does it give to member states? How will the Convention relate to the agreements administered by the WTO? What does it say about cultural relations between rich and poor countries? How did the negotiations proceed in UNESCO? Part III focuses on the implementation of the Convention. How will its implementation be monitored and how can countries learn from each other while trying to forge the right conditions for the development of cultural diversity? What kinds of regulations might be appropriate? The articles in Part IV focus on what civil society in all comers of the world can do, and should do, to make the Convention work. The final section, Part V, explores how the existing WTO framework cannot deal with the protection and promotion of cultural diversity and offers one possible alternative approach. We conclude the book with a text that speaks about why cultural diversity is so fundamental for human rights and a short reflection from Dr. Kadar Asmal about the importance of the Convention from his perspective. Dr. Asmal is a distinguished South African politician who chaired the UNESCO Intergovernmental Committee of Experts and played a significant role in bridging the differences between key proponents of the Convention during the challenging negotiating process.
We would like sincerely to thank all of the authors who have contributed to this work; they have given freely of their time and considerable expertise. Some authors take a theoretical approach to issues of cultural diversity; others are more practical. Some contributions are shorter and some are much longer but we thought we needed to leave authors necessary space to express their concerns and ideas. Inevitably, some articles overlap, but what we tried to do was to create a book that looks at the Convention from many different angles. The purpose is to invigorate and inform citizens of all countries who respect democratic principles and human rights. We hope the book is useful for artists, members of civil society groups, civil servants and politicians as they struggle to make the Convention work. It is important to note that the contributors were among those who were strongly advocating and promoting the idea of the Convention, if they express criticisms of the outcome, it is because they wanted the instrument to be even stronger and more effective.
We understand that the Convention cannot remove all threats to cultural diversity; the future will bring new challenges to cultural diversity, both in the old media and the new digital world. Therefore, one will see described in the different chapters some of the pitfalls that lie ahead. However, the Convention and the struggle for cultural diversity - on the theoretical level and in daily practice - are extraordinarily valuable for those who do not want to live in a world where state censorship is supplanted by monopoly control of the media and cultural industries.
We believe we are at a critical crossroad. Down one road lies a flourishing of cultural expressions and more balanced global cultural exchanges. Down the other road lies increasing homogenisation of content and domination of markets by even fewer players. We believe it is make or break time for cultural diversity.

(Written by Nina Obuljen and Joost Smiers , Zagreb/Amsterdam, October 2006)

-If you are interested in buying this exciting publication go to: http://www.culturelink.org/publics/joint/diversity01/diversity01intro.html

Πανεπιστήμιο Αθηνών

ΕΡΓΑΣΤHΡΙΟ ΔΙΑΧΕIΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΛHΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟY ΠΕΡΙΒAΛΛΟΝΤΟΣ

Το Εργαστήριο Διαχείρισης και Προβολής του Πολιτισμικού Περιβάλλοντος ιδρύθηκε το 1996, με το Προεδρικό Διάταγμα υπ' αριθμόν 149 (ΦΕΚ 10 Ιουνίου 1996, τεύχος πρώτο, αρ. φύλλου 111) και εξυπηρετεί εκπαιδευτικές και ερευνητικές ανάγκες στα γνωστικά αντικείμενα: Ιστορία της Τέχνης και του Πολιτισμού, Διαχείριση και Προβολή του Πολιτιστικού Περιβάλλοντος και της Ιστορικής Πολιτιστικής Μνήμης.

Στις δραστηριότητες του Εργαστηρίου περιλαμβάνονται έρευνες γύρω από την Τέχνη και τη διαχείριση του Πολιτισμού στο πλαίσιο των Προπτυχιακών και Μεταπτυχιακών μαθημάτων, όπως:
Καταγραφή της πολιτιστικής υποδομής του αθηναϊκού λεκανοπεδίου (πολιτιστικοί φορείς Τ.Α, αρχαιολογικοί χώροι, πινακοθήκες, γκαλερί, μορφωτικά ιδρύματα, ξένες πρεσβείες, θέατρα, φεστιβάλ, κ.ά.) επεξεργασία και αποτύπωση των τάσεων της πολιτισμικής παραγωγής της ελληνικής κοινωνίας.
Δημιουργία βάσης δεδομένων του πολιτιστικού γίγνεσθαι.
Έρευνα των δεδομένων για την οργάνωση της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας (ερευνητικό πρόγραμμα με ετήσια ανακύκλωση).
Συμμετοχή σε προγράμματα ανάδειξης και διαχείρισης μνημειακών ή αρχαιολογικών χώρων εσωτερικού και εξωτερικού (π.χ. το «Κάθισμα» της Παναγίας εις Ιεροσόλυμα σε συνεργασία με την τοπική Αρχαιολογική Υπηρεσία).

Διευθυντής: Καθηγητής Γ.Π.Λάββας
Επιστημονικοί Συνεργάτες: Δρ. Στ. Λάββα, Δρ. Εμμ. Μαρμαράς, Δρ. Μ. Χατζηγιάννης, αρχαιολόγος, Μαρίνα Καραβασίλη, αρχιτέκτων Μ. Λεφαντζής.

Έδρα: γραφείο 704 Σταδίου 5, εργαστ. Καλαμιώτου 2, 6ος όροφος. Τηλέφωνο: 210 3689413 Fax: 210 3245246

(Εαν έχετε νέα απο τις ενέργειες του εργαστηρίου παρακαλώ ενημερώστε με)