Η Κέρκυρα μπορεί να γίνει πόλος καινοτόμων εφαρμογών.
Web 2.0, refers to a perceived second generation of web-based communities and hosted services — such as social-networking sites, wikis and folksonomies — which aim to facilitate collaboration and sharing between users.
(Του Μάθιου Τσιμιτάκη, "Καθημερινή", σελ.5 , Κυριακή 30/09/07)
Το Web 2.0 μπορεί στην Ελλάδα μόλις να ξεκινάει, αλλά στις Ηνωμένες Πολιτείες ήδη έχει αρχίσει ο κορεσμός του, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τόσο των περισσότερων αναλυτών, όσο και αρκετών εκ των πρωταγωνιστών του. Τα τελευταία πέντε χρόνια οι χρήστες του Διαδικτύου απέκτησαν εκατοντάδες διαφορετικούς τρόπους επικοινωνίας (YouTube), παρουσίας στο Διαδίκτυο (Facebook, MySpace), χρήσιμα εργαλεία εντοπισμού και μοιράσματος πληροφοριών (Google maps, Flickr) κ.ά. Και το σημαντικότερο: Ολα τα παραπάνω τα διαμόρφωσαν οι ίδιοι οι χρήστες. Το ερώτημα που πλανάται στο μυαλό των περισσότερων αναλυτών ήδη αφορά την επόμενη φάση. Mε τι θα μοιάζει; Τι εργαλεία θα μας δώσει και τι δυνατότητες θα προσφέρει;
....Ένας απο τους ιδρυτές του Web 2.0, ο τριανταπεντάρης, σήμερα, Γκεράτσι, δημιουργός μιας σειράς από κοινωνικά δίκτυα που ασχολούνται με τη σχέση πόλης - Διαδικτύου, παρουσίασε την πρώτη του δουλειά, ενώ ήταν ακόμα μεταπτυχιακός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης· ήταν το δίκτυο Νeighbor Νode, ένα δίκτυο κόμβων ασύρματης δικτύωσης τοποθετημένων σε γειτονιές του Εast Village στη Νέα Υόρκη.
Oι κάτοικοι κάθε γειτονιάς μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τους κόμβους αυτούς σαν πίνακες ανακοινώσεων αλλά και τόπους εικονικής συνεύρεσης. «Σκεφτόμουν εκείνη την εποχή πως το Ιντερνετ εξυπηρετούσε καλά τους ανθρώπους σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά όχι και σε τοπική», μας εξηγεί καθώς περπατάμε στους δρόμους του Williamsburg, στο Μπρούκλιν της Ν. Υόρκης, μια γειτονιά που μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν γκέτο, αλλά τώρα μετατρέπεται σε κέντρο καλλιτεχνών και πολυτελών κατοικιών.
Παγκόσμια επιτυχία
«Οι wi-fi routers είναι εξ ορισμού εντοπισμένοι στον χώρο. Σκεφτόμουν πως θα μπορούσα με την τεχνολογία να βάλω τους ανθρώπους να γνωριστούν, κάτι που όλο και λιγότερο γίνεται στον πραγματικό κόσμο. Αργότερα συνέδεσα τις γειτονιές μεταξύ τους και έφτιαξα ένα δίκτυο των γειτονιών».
Το πρόγραμμα στέφθηκε με επιτυχία. Οι κάτοικοι όντως είδαν την τεχνολογία σαν ευκαιρία να γνωρίσουν τους γείτονές τους και να ενημερωθούν για τα θέματα της περιοχής τους και σύντομα η εφαρμογή απλώθηκε σε πόλεις της Ισπανίας, της Κεντρικής Αμερικής, της Νέας Ζηλανδίας και βεβαίως των ΗΠΑ. «Απο τότε», συνεχίζει ο Γκεράτσι, «άρχισα να ερευνώ τρόπους προκειμένου να σκεπάσω με Ιντερνετ τον φυσικό χώρο ή και το αντίστροφο. Το Νeighbor Νode ήταν μια κοινωνικά εποικοδομητική ιδέα. Η Grafedia πάλι ήταν μια κοινωνικά υπονομευτική ιδέα».
Χρησιμοποιώντας το Grafedia μπορεί ο καθένας να λινκάρει (συνδέσει) ένα γκράφιτι από τον αστικό χώρο με μια σελίδα του Διαδικτύου, στέλνοντας απλώς ένα μήνυμα μέσω email, ή sms στον σέρβερ του προγράμματος και γράφοντας αντίστοιχα τη διεύθυνση στον τοίχο με μπλε μαρκαδόρο. Πολύ σύντομα η αφαιρετική αυτή διαδικασία άρχισε να δίνει καλλιτεχνικά έργα, εκπαιδευτικά εργαλεία (ένα σχολείο στην Αυστραλία οργάνωσε εκπαιδευτικό κυνήγι θησαυρού για τους μαθητές του), απόπειρες προώθησης μουσικών συγκροτημάτων κ.ά.
Διαπολιτισμικές σπουδές
Μπροστά στον ενθουσιασμό που κυριαρχούσε από την κυκλοφορία των google maps και τη δημιουργία άπειρων εφαρμογών, ξαφνικά δημιούργησε το Found City, μια εφαρμογή που επιτρέπει στον καθένα να βάζει ετικέτες (tags) σε ό,τι συναντά στον χώρο και να το δημοσιεύει στους χάρτες του Διαδικτύου. «Ας πούμε εντόπιζες ένα ωραίο καφέ. Εστελνες το μήνυμά σου με SMS και η υπηρεσία το έβαζε σε Google Map για σένα. Πήγαινε την ιδέα μου ένα βήμα πιο κάτω».
Ο Τζ. Γκεράτσι πιστεύει ότι η εποχή του Web 2.0 τελειώνει, αλλά μας κληροδοτεί ενδιαφέρουσες νέες ιδέες που αποκτήθηκαν χωρίς κόστος. ....... Πιστεύω ότι οδεύουμε προς την εποχή που θα παίρνουμε μοντέλα από το Διαδίκτυο και θα τα εφαρμόζουμε στις πόλεις μας».
Το μέλλον
«Αν υπάρξει ποτέ φάση Web 2.1, τότε κατά πάσα πιθανότητα θα αφορά εφαρμογές που θα ασχολούνται ακόμα περισσότερο με τον συνδυασμό δεδομένων του φυσικού χώρου με τον κυβερνοχώρο, με στόχο την κατάργηση ή τουλάχιστον τη θόλωση των συνόρων μεταξύ τους», υποστηρίζει ο Γκεράτσι. «Με την Grafedia ήθελα να προκαλέσω ένα ρήγμα στα τείχη που χωρίζουν τον πραγματικό κόσμο από τον εικονικό. Νομίζω πως θα έρθει μια μέρα όπου πόλεις και Διαδίκτυο θα είναι ένα και το αυτό. Ισως οι πόλεις μας ακολουθήσουν το μοντέλο του Ιντερνετ μια μέρα, να γίνουν προέκτασή του. Υπήρξε τόση καινοτομία στο Διαδίκτυο που δεν μπορεί παρά να μεταφέρουμε αυτήν την αποτελεσματικότητα στην πόλη, αφού το Ιντερνετ αναπτύχθηκε περισσότερο από αυτήν».
Στο ερώτημα αν ανήκει στους τεχνο-αισιόδοξους που βλέπουν την τεχνολογία ως μέσο κοινωνικής εξέλιξης, η απάντησή του είναι απερίφραστη: «Ναι. Ακούγεται κάπως ιδεαλιστικό αλλά το πιστεύω. Δούλεψα σε πολλά πρότζεκτ που με βοήθησαν να βγάλω άκρη με το παζλ, πόλη, Ιντερνετ, κοινωνική αλληλεπίδραση κοκ. Tώρα προσπαθώ να βάλω στην εξίσωση (πόλη-τεχνολογία) την παράμετρο της ισόρροπης ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος. Και πιστεύω ότι το Ιντερνετ μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο».
Νέες εφαρμογές
Neighbor Node
Ενα δίκτυο wi-fi hot spots δημιουργεί πίνακες ανακοινώσεων και χώρους συνεύρεσης πολιτών ανά γειτονιά. Το δίκτυο των γειτονιών συντονίζεται απο αυτό το site http://www.neighbornode.net/
Grafedia
Γκράφιτι με προέκταση στο Ιντερνετ. Εδώ βρίσκετε γκράφιτι που έχουν δημιουργήσει άλλοι στους τοίχους όλου του κόσμου και έχουν συνδέσει με εικόνες στο Ιντερνετ. Η διεύθυνση είναι http://www.grafedia.net/
Found City
Ο καθένας μπορεί να ενημερώσει ένα χάρτη στο Διαδίκτυο με ενδιαφέροντα πράγματα που βρίσκει στην πόλη του και να δει τις αντίστοιχες ενημερώσεις άλλων. Στο http://www.foundcity.net/
Pheeder
Το Ρheeder λειτουργεί σαν ομαδικό email, μόνο που διεκπεραιώνεται μέσω κινητού τηλεφώνου. Ο καθένας μπορεί να στείλει ένα φωνητικό μήνυμα σε πολλούς αποδέκτες ταυτόχρονα και αυτοί με τη σειρά τους να το επαναπροωθήσουν σε άλλους χρήστες.
http://www.pheeder.com/
No comments:
Post a Comment